11 oktober 1854
De punt — de massa; het intensieve — het extensieve
Een metafoor. Het centrum is een punt, de schietschijf een groot lichaam; toch is raak schieten alleen raak schieten als het centrum geraakt wordt; alleen de schietschijf raken is niet-raken: op die manier leeft slechts het intensieve, het zijn van het extensieve is feitelijk geen zijn. Het extensieve is een onecht zijn; zijn zijn bestaat er slechts uit het intensieve te verteren. Alleen het intensieve heeft 'zijn' in zich, het extensieve leeft van dit 'zijn', doordat het het intensieve verorbert of doordat het zijn bloed opzuigt (als de schaduwen in de onderwereld de levenden). Zoals schrijven in het zand of in het water geen sporen nalaat, zo verdwijnt ook al het existerende dat geen geest wordt zonder enig spoor na te laten.
Zonder datum
Onsterfelijkheid
Eens was onsterfelijkheid het hoogste doel, iets waarvoor de mensen zich de grootst mogelijke inspanning getroostten; de hele karaktervorming van de mens in dit leven stond in dit teken. Als vandaag de dag een man en een vrouw elkaar tegen het lijf lopen resulteert dit meteen in een onsterfelijk wezen en met een spatje water op het hoofd - in een christen, mét het vooruitzicht op eeuwige zaligheid.
Maar is dit niet een al te goedkope manier om onsterfelijke werken voort te brengen? In de christelijke wereld is het christendom, dat geest is, veranderd in bruut geweld en beestachtigheid.
Dit is de gang van zaken; niemand wordt wantrouwig, iedereen schijnt het prachtig te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten