Vanmorgen ontmoette ik Beets op de Sociëteit en kon waarlijk niets verzinnen om tot hem te zeggen: zoo maalt die geschiedenis van José mij nog door het hoofd. Het is dan al heel gek om zich zoo iets zoo aan te trekken. Die festiviteiten ter eere van Leidens ontzet zijn dan al verbaasd laf. Vanavond is er soiree op de Sociëteit. Ik ga er niet heen. Na de middag heb ik vreesselijk aan het land gelaboureerd en Gustaaf ook. Onaangename sympathie. 's Avonds niet naar mijne kamer kunnen komen maar met meisjes op het pad geweest. Dat Leiden is dan al verbaasd zedeloos. Kasteele heeft eene boterham bij mij gegeten. Dien ontbreekt maar een klein beetje meer helderheid van denkbeelden dan kon er veel van hem worden. Ik ben druk bezig om Friedländers Pathologie te lezen. Wat zou ik gaarne mijne zuster eens zien. Bijna benijd ik haar. Heden is zij te Bonn. De sterrenhemel op den Drachenfels en eene illuminatie op de Breedstraat! Dat amouretten maken zoo als het hier gaat (straatamouretten) is al heel ellendig en verderfelijk en toch kan ik niet zonder vrouwen. Was ik maar geëngageerd.
Jan Bastiaan Molewater (1813-1864) was ziekenhuisdirecteur te Rotterdam. Toen hij in Leiden studeerde hield hij van 1933-1935 een dagboek bij, dat is gepubliceerd als 'Hoe zal het mij afloopen'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten