23 december 1936
Alaaf! Vandaag niet gelukt om je ook maar iets te vertellen. Ik had de hele dag zin om te eten en te slapen. Ik loop rond als een vaatdoek en interesseer me nergens voor.
Als een mens eraan gewend is geraakt erg laat naar bed te gaan, is het heel moeilijk om dit weer af te leren. Om vroeg naar bed te gaan bestaat er maar één juiste methode: een etmaal overslaan, d.i. steeds later en later naar bed gaan; eerst laat in de nacht en daarna 's ochtends vroeg, daarna overdag en ten slotte 's avonds. Op die manier kom je weer tot een normaal tijdstip van slapengaan.
Eenmaal in de goot geraakt blijft de mens maar één ding over: vallen zonder op of om zich heen te kijken. Wel belangrijk is echter dit met interesse en energie te doen.
Ik kende een wachter, die alleen maar interesse had voor ondeugden. Later beperkte zich zijn interesse en had hij nog slechts belangstelling voor één enkele ondeugd. En verdomd, toen hij deze ene ondeugd als zijn specialisme had ontdekt en zich verder alleen nog maar interesseerde voor zijn specialisme, toen begon hij zich opnieuw een mens te voelen. Hij kreeg weer zelfvertrouwen en de noodzaak tot eruditie deed zich gevoelen. Hij had vakkennis nodig en moest om zich heen kijken en zoeken. En deze mens begon te groeien.
Die wachter is een genie geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten