J.M.A. Biesheuvel • 13 december 1981

• J.M.A. Biesheuvel (1939) is een Nederlandse schrijver. In 1981 hield hij op verzoek van NRC Handelsblad een 'Hollands Dagboek' bij (onder het pseudoniem 'God zelf').

Zondag [13 december]
Moeder van Eva arriveert. Een gezellig vriendelijk vrouwtje. Moet ook naar de hemel. Ik weet niet wat ik moet doen en blijf voor het gemak de hele dag in bed. Af en toe kreukel in het elektrische dekentje. Het bed staat scheef. Wat zou het kosten om dit vrijstaande houten huis, waar het zo aangenaam toeven is, weer recht te laten zetten? Ik heb excuus om in bed te blijven. Ik denk na over de novelle 'De trui'. Zal ik even vertellen hoe dat gaat. Een Erasmuskenner is adviseur bij een film waarin een wulpse vrouwelijke filmster speelt, Hij krijgt haar trui want ze wil dat hij nog eens aan haar denkt als hij weer in Rotterdam is. Een vriend van de reder wil zijn hele rederij geven in ruil voor de trui. Dat gebeurt. Die man is gek op de filmster. (Een soort Marilyn Monroe). De fetisjist wordt tevreden gesteld. De Erasmuskenner brengt de rederij tot bloei. (Geld overhevelen naar European Container Terminal en naar KLM). De filmster die al erg alleen en heel erg teleurgesteld was in de wereld, pleegt zelfmoord als ze hoort van de transactie trui-rederij. De reder heeft zich teruggetrokken in de Achterhoek en houdt zich met paarden bezig. Hij draagt altijd de trui. Zijn vrouw vermoedt dat er wat aan de hand is met die trui. Hij krijgt last van zijn hart en moet het bed houden. De vrouw haalt de trui uit bed en geeft hem aan de werkster als dweil. Reder wordt wakker en mist trui. Hij zoekt hem in het hele huis en ziet hoe de werkvrouw de trui juist uitwringt in een emmer vol geelbruin sop. Hij zet zijn tanden in de dweiltrui en krijgt een dodelijke hartaanval. De dokter kan de trui haast niet uit de mond krijgen (op het laatst komt het gebit mee).

Maandag
Hele dag in bed, heb geen zin om naar kantoor te gaan. Lig veel te denken aan de 'De trui', als ik in slaap val droom ik ervan, 's Avonds weet ik het verhaal in vier uur af te schrijven en begin meteen aan een nieuw verhaal: 'De bruid'. (Afgekeken van het verhaal 'De bruid' van Tsjechov op aanraden van Karel.) Eva is nu 'Ultima Thule' van Nabokov aan het lezen. Ik vind dat ze behoorlijk kapsones krijgt. Eva moet eigenlijk voor mij zorgen, voor de dieren, voor de belasting, voor de administratie, ze moet mijn wandelend geweten zijn en nu ligt ze gewoon Nabokov te lezen? Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. En als ze Nabokov eenmaal goed vindt, zal ze mijn verhalen klote vinden.