Parijs, 27 december 1928
's Avonds voorstelling van Diaghilevs ballet in de opera. Stravinsky's Vuurvogel en Petroesjka. Na afloop in de gangen achter het podium, waar ik op Diaghilev wachtte, komt deze met een kleine, schriele jongen in een versleten jas op me af en zegt: 'Kent u hem niet?' Ik zeg: 'Nee, echt, niet dat ik me kan herinneren.' Diaghilev: 'Maar het is Nijinski, ziet u dat niet!' Nijinski! Ik was als door de bliksem getroffen. Dat gezicht dat zo vaak als dat van een god had gestraald, bij duizenden een onvergetelijke indruk heeft achtergelaten, grauw, slap, leeg, alleen nog vluchtig door een wezenloze glimlach, een kortstondig flauw schijnsel als door een voor het laatst opflakkerende vlam verlicht. Geen woord kwam over zijn lippen. Diaghilev hield hem onder een arm vast; om de trap, drie verdiepingen, af te gaan vroeg deze mij hem onder zijn andere arm vast te pakken omdat hij, die vroeger over huizen scheen te kunnen springen, nu onzeker, angstig treetje voor treetje aftastend de trap af loopt. Ik pakte hem vast, nam zijn magere vingers in mijn hand, probeerde hem met vriendelijke woorden op te monteren; wezenloos maar verschrikkelijk aangrijpend keek hij me met grote ogen als een ziek dier aan. […] Dit weerzien met Nijinski, het liet me maar niet los. Een mens die totaal opgebrand is... Niet te bevatten!
Harry graaf Kessler (1868-1937) was een gedreven, liberaal denkende aristocraat die zich inzette voor een verenigd Europa, het pacifisme, de Volkenbond en het Nietzsche-archief. Als diplomaat in dienst van de regering, maar ook als onafhankelijk kosmopoliet en kunstpromotor stond hij in contact met de grote politici, industriëlen, denkers en kunstenaars van zijn tijd.
Sergej Diaghilev was de oprichter van het indertijd zeer beroemde balletgezelschap Ballets Russes. Vaslav Nijinski was een van zijn sterdansers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten