J.J. Peereboom (1924-2010) was schrijver en journalist. Dagboeknotities van zijn hand verschenen in onder meer Ik ben niets veranderd.
September 1974. [...] Het voordeel van in Holland zijn en niet met vakantie is dat het daar niet geeft of het mooi weer is. Hier [in de Ardèche] is mooi weer vereist, en niet alleen om de weldadigheid ervan. Het is waar dat het prettiger is om 's middags in de tuin te zitten eten dan in de donkere keuken; dat het zwoegen tegen een berg op iets minder zwaar valt druipend van het zweet dan druipend van de regen; dat het landschap er het best uitziet, al zijn wolkenflarden drijvend door het dal ook bezienswaardig voor een keer, met zon en schaduw en een blauw verschiet. Dat moet allemaal toegegeven worden, en toch is hiermee onvoldoende verklaard waarom wij iedere morgen beginnen met aan het weer te denken.
Er komt bij dat een verregende vakantie behalve een fysieke ook een sociale mislukking is. Hebben jullie rotweer gehad? Dat moet betekenen dat jullie te onnozel zijn om zonnige gebieden uit te kiezen, of anders te armoedig ofte gierig; of anders zijn jullie pechvogels, misschien zelfs wel geboren pechvogels. Op de ene manier of de andere, het bewijs wordt erdoor geleverd dat jullie niet de soort mensen zijn die het leven onder de knie hebben. Dat is beklagenswaardig. Misschien moeten wij jullie links laten liggen; of een handje helpen, of zo.
Dat laat ik mij niet doen. Ze hoeven mij niet met wolken aan te komen. Als 's ochtends de luiken opengaan, wens ik de zon te zien. Ik eis het! Ik eis zon!
Dan gaan wij in de tuin zitten eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten