Donderdag 23 september
Ik zet koffie, maak ontbijt voor de siamezen, Iaat het bad lopen en rep mij naar de hoek voor warme croissants. Bij ome Ko haal ik de Telegraaf; de Volkskrant ligt al in de bus. In bad, met het ontbijtblad naast ons, lees ik met de jongeheer G. de kritieken van 'Adèle's keus'. Zeer bevredigend. De jongeheer G. gaat naar Den Haag, ik naar een repetitie voor een gastrol in een kinderserie. Na de repetitie doe ik boodschappen, werp mijn zoon een biefstuk toe en vertrek naar Beesd. In Beesd komt mijn pianist Frans Ehlhart mij ophalen. Samen rijden wij naar Zevenbergen voor een optreden. Frans woont in de Betuwe. In de auto praten wij over het concept voor mijn volgend programma en analyseren en luisteren naar Laurie Anderson. Terug in Beesd stap ik in de Mini en rijd in een slagregen naar huis. Ik maak mij zorgen over mijn lichaam. Ik heb al tien dagen niet getraind. De jongeheer G. en ik hebben ons langdurig en ernstig misdragen. Ik kom tot een wreed besluit: ik zal enige tijd alleen doorbrengen. Thuisgekomen blijkt mijn kind tot dezelfde conclusie te zijn gekomen. Hij zit aan de keukentafel op mij te wachten en houdt mij voor dat ik geen achttien meer ben.
Ik zeg: 'Breek me de bek niet open,' stel hem gerust en vertel hem van mijn decisie. Wij lopen naar boven en kijken op de piraat naar een Amerikaans programma over gevechtssporten. Na de piraat sparren wij nog wat met Japanse kreten en zaaien paniek onder siamezen. Om twee uur trek ik mij terug in mijn boudoir.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten