Tommy Wieringa • 27 maart 2018

• Tommy Wieringa is een Nederlandse schrijver. Uit: Dagboek van een jaar (2018).

Maandag 26 maart 2018
Ontwaken met de tijding van Y's overlijden, Peter Müllers [A.L. Snijders] echtgenote. Wat al een winter of tien werd gevreesd, is nu gebeurd. Longontsteking velde haar. Ze ligt thuis opgebaard, koud en stijf viert ze overmorgen haar drieëntachtigste verjaardag. Hoe dat nu met Peter moet, alleen in een boerderij ver van de bewoonde wereld, daar heb ik schrik van. Al in 1996 stuurde ik hem beterschapswensen voor zijn vrouw, die toen ernstig ziek was. In datzelfde briefje verzocht ik hem te mogen interviewen - uit bewondering, die mettertijd vriendschap is geworden.
[...]

Dinsdag 27 maart 2018
Naar het oosten voor drie dagen, de laatste optredens van de Rita-toernee in Hengelo, Doesburg en Tubbergen. Bij Peter langs in Klein Dochteren. Y ligt in de woonkamer, bijna al zijn kinderen en kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn er. Peter streelt haar wang. 'Koud is ze.' En: 'Ze was een hele goede vrouw. Echt heel goed.'
Hoe ze op het laatst zei: 'Ik ga nu, doe de kinderen de groeten.'
Maar het echte einde kwam later, in het holst van de nacht.
Het is Peters vaste voornemen om tot zijn dood in de boerderij te blijven wonen. Voor het raam naast de baar viel een boomklever aan op het vogelvoer in een plexiglazen voederkastje. Buiten, bij het afscheid, de bosrand en landhuis De Boekhorst aan de rand van het gezichtsveld, omringd door Peter en vier van zijn kinderen. Gezin van grote praters. Anarchisten. Een hechte stam.