13 december
Op de dag dat ik voor het laatst in het dagboek schreef werd ik eerst per telefoon gerustgesteld, maar later gealarmeerd door de berichten over Lev Nikolajevitsj's gezondheid, en ik vertrok dadelijk na het eten naar Jalta. Daar trof ik Lev Nikolajevitsj tamelijk welgemoed aan, maar in bed; ze zeiden dat zelfs de dokter geschrokken was, zijn hartslag was zeer onregelmatig; hij had zelfs kamfer besteld om hem mee in te spuiten, maar dat was nog niet gebeurd. Alle ziekteverschijnselen kwamen toch voort uit de maag en darmen.
Vandaag hebben Liza Obolenski en ik hem mee naar huis genomen, naar Gaspra. [...]
Een blijde tijding is dat de tiende Misja en Lina een zoon Ivan gekregen hebben. Moge Vanetsjka zijn ziel in dat knaapje leggen en voor hem bidden, zodat hij goed, gelukkig en gezond opgroeit. Ik zou een kijkje bij de nieuwe Vanetsjka willen nemen.
Vandaag had ik een zachtmoedig gevoel van medelijden voor Lev Nikolajevitsj in mijn hart, ik kan niet naar hem kijken zonder droefheid, en ik verheug me over dat gevoel. Want soms overvalt me ook wel eens een verkeerd gevoel van ergernis jegens hem, omdat hij zijn krachten verspilt en zijn leven verkort, dat wij van zo'n waarde achten dat we al onze levens geven in dienst van hem. Ik herinner me dat mijn zuster tegen haar kinderen foeterde als die vielen en zich bezeerden, en ik begreep dat ze dat deed omdat ze zelf leed onder het medelijden dat ze voelde. Zo vaar ook ik soms tegen Lev Nikolajevitsj uit (meer zwijgend, in mijn binnenste) omdat zijn kwalen mij een ondraaglijke pijn bezorgen.
[...]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten