Maart 1882. Ik ben bezig om koppen te tekenen; ook moet ik, doch 't kan alles niet opeens, handen en voeten tekenen, hoog nodig. En als 't zomer wordt, en 't bezwaar van koude wegvalt, moet ik noodwendig op de een of andere manier wat studies van naakt maken. Niet precies academische standen. Maar ik wou bv. zo almachtig graag eens bv. naakt model hebben voor een spitter of naaister. Van voren, van achteren, van bezijden. Om goed de vorm te leren voelen en zien door de kleren heen, en zich de actie te expliceren. Ik reken dat een stuk of 12 studies, zes mannen, zes vrouwen, me al veel licht zouden geven. Iedere studie kost een dag werk. De moeilijkheid zit hem echter ook terdeeg in het vinden van modellen tot dat doeleinde, en las ik het vermijden kon, zou ik het willen vermijden op 't atelier naakt model te hebben, om nadere modellen niet schuw te maken.
De vrees 'dat ze zich nakend uit moeten kleden' is gewoonlijk het eerste scrupule dat men moet uit de weg werken, als men iemand aanklampt om te poseren. Althans dat was reeds meer dan eens mijn ondervinding hier; zelfs had ik het met een stok-oude man, die trouwens waarschijnlijk zeer
Ribera-achtig geweest zou zijn als naakt model.
Vincent van Gogh (1853-1890) was een Nederlandse schilder. Hij hield geen dagboek bij, maar zijn vele
brieven zijn door hun openhartigheid als zodanig te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten