Zondagh den 31en. S'morgens warm weer. Deeze morgen ben ik te paard na Stellenbosch gereden, van meening zijnde om te kerk te gaan. Mij wierde vertelt als datter op gisteren door 't wijf van Mahieu, zo vrij wat spooks [lawaai, ophef] was gemaakt, en dat Belij en eenige andere wijven daar geroepen waren; dat Mahieu hier op verschipde mans persoonen 't zijnen huijse liet roepen om in 't bijweesen van seeven getuigen zijn Testament te maken met zijn lieve wijf. Toen het Testament opgesteld was, vraagde hij zijn wijf, wat dunkt u hartie, hebt gij 'er iets tegen. Haar antwoord was, kind lief maakt 'et zoo u belieft, en meer andere loopjes [dwaze dingen]. Ik ging na deze vertelling aangehoord te hebben met Mr. Pretorius te kerk. De paap ter kanssel gesteegen zijnde, nam tot zijn Text de woorden die men leest in Lucas Evangeli Cap:13. V:6, enz:257. hij talmde weder niet wijnig. Na 't ijndigen des godsdienst, ben ik na huijs gereeden; des namiddags ben ik na 't huijs van Mr. van der Bijl gewandeld; nadat ik aldaar een wijl gekeuvelt hadde, hebbe ik mijne rijze na huijs weder aangenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten