Georges Perros • 31 augustus 1956

• De in de marge van de literatuur opererende Franse schrijver Georges Perros (1923-1978) – 'de stilist van het gewone leven' – maakte tot het eind van zijn leven notities in zijn 'Papiers collés', zijn plakboek, waarin hij schreef over zijn gezin, zijn vrienden, zijn lievelingsboeken, zijn herinneringen aan literatuur en toneel in Parijs, en de verwaaide landschappen waar hij zo graag op zijn motor doorheen reed. Uit: Plakboek (vertaald door Frans de Haan).

31 augustus 1956.
Iedere dag stel ik me de vraag: kan ik nog een stijve krijgen. Iedere dag antwoordt mijn geslacht, knarsend, maar het antwoordt. Ik voel me gerustgesteld dat het nog steeds 'capabel' is. Al zoveel jaren heb ik mezelf niet poedelnaakt op de proef gesteld. Alle betrekkingen die ik sinds ik weet al niet hoe lang met de dames heb onderhouden, bestonden in aanrakingen, kusjes, onder bloesje of rok verdwaalde handen. Wat een afstompende, aan gehijg grenzende samenspraken, om uiteindelijk naar huis te gaan, op tien meter van elkaar.