dinsdag 28 februari 2017

Toos Urselmann -- 1 maart 1945

• Toos Urselmann (1905-1993) uit Venlo hield tijdens de oorlog een dagboek bij.

1 Maart
2de dag van de Novene tot St. Jozef. `t Was een zeer onrustige nacht. Granaten, trommelvuur enz., hielden ons aaneen wakker. Na de gewone bezigheden is `t 4 uur in de middag als Mère Heléne komt zeggen, dat de evacuees uit Kaldekerken zijn gestuurd en dat de Tommie's inaantocht zijn. We schrokken niet, maar geloofden ook niet. Maar opeens komt een kogelregen over de stad. De mensen uit de buurt kwamen net, om met de zusters, `t H. Uur te gaan houden, als opeens de mare door `t huis dreunt. De Amerikaanse tanks komen in groote getale de berg af en heus `t is werkelijkheid. Achterop een groote oranje vaan, vóór angstige loerende blikken van bestuurders en bemanning De mensen joelden en wuifden. Allengs kregen de bevrijders meer moed en onze Duitse soldaten stonden onder aanvoering van de Stabsarts klaar voor overgave. Maar opeens komt er een salvo Duits geschut. Een tank wordt rond gedraaid en een vuurzee brak los. Ook `t klooster kreeg een vuurproef. Mère Prieure bleef uiterst kalm en verzoekt ons allen naar de kelder te gaan. De nieuwsgierigen, waaronder ook o.g., konden niet besluiten en wachten in de gang `t verloop af. Verschillende kogels vlogen `t onschuldige klooster binnen. Ook vier in Moeders tijdelijke logeerkamer. Al gauw was de tegenstand gebroken en rolden pantserwagens en tanks prijkend met een groote ster bergafwaarts. Na een hele bezetting van de Kaldenkerkerweg kwamen wagens met de Infanterie. Heel spontaan deelden de soldaten hun cigaretten met de Venlosche jongens. Ik moest lachen, dat men zich allemaal inspande om iets te verstaan van de brabbeltaal der negers en Amerikanen [de meeste Venloënaren hadden nog nooit een neger gezien]. 2 Vliegers kwamen de stad overzien. De jongens vroegen aan de soldaten of dat Tommies waren: yes, friends!! Kostelijk was `t hoe opeens de straat vol mensen was. Opeens was `t uit met onderduiken. De mannen waren dan ook `t meest entousiast. Mere Clara was de tolk bij de Tommie's en Duitse soldaten. Aandoenlijk was `t aan te zien hoe onze Stabarts z'n revolver in handen der "vijanden" lag. Als dank kreeg hij een Engelse cigaret. Wat jammer, dat die broederschap aanhoudend gestoord wordt door zoo'n wreede oorlog. Jammer, dat een dappere Duitser, die nog even tegen wilde sputteren, ernstig gewond raakte. Zwaar gewond werd hij hier in `t lazaret gebracht, maar de dokter geeft geen hoop meer. Ook werd een huisgezin, vader, moeder en 2 zoons, binnengebracht. Alle 4 gewond in de huiskamer. Na 7 uur zijn de gevechten in de stad nog niet gestaakt. We zien in de verte een groote brand. Dank St Jozef en alle Heiligen, dat we bevrijd zijn van de evacuatie. Heer zegen hen die ronddolen. Morgen is `t eerste vrijdag. `t Front davert zoo, waarom zal dat zijn???

Geen opmerkingen:

Een reactie posten