20 februari 1962 Ik heb vandaag de hele dag Glenn** zien rondcirkelen op tv [in een baan om de aarde], en ik maak me verwijten omdat ik niet werk. Als de man eenmaal in een baan om de aarde is, verlaten de mensen het strand. Ik vind het altijd een ontroerend gezicht als mensen hun sandwichmanden oppakken, de handdoeken en de vouwmeubels, en weer gauw terug willen naar het hotel, het motel, het huisje, de bar. In die haast, die sterke wil, zie je de achteloosheid van het leven; er zal altijd iets worden vergeten – een zonnebril, een luchtbed, een oude man, een fotorolletje, een pokdalige jongeling met een bundel poëzie. Zij zullen even worden herdacht, zoals we de doden herdenken, maar er zal niemand teruggaan om te zoeken naar de zonnebril, of om de oude man op te vrolijken. Ik krijg een scheut in mijn hart als ze zich weg haasten, alsof ik hier de krachten van leven en dood kan zien. Het einde van een honkbalwedstrijd, de afloop van een jaarmarkt.
** De astronaut John Glenn was in 1962 de eerste Amerikaan die een vlucht om de aarde maakte – maar was daarmee niet, zoals vaak beweerd wordt, de eerste Amerikaan in de ruimte: twee anderen waren hem op veel kortere vluchten voorgegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten