3 januari 1927
In december leek het beter te gaan met mijn hart, maar de laatste dagen stond het weer boven in mijn keel. Ik ging naar Miss Crain. Vertelde haar dat ik geprobeerd had het zelf onder handen te nemen, maar zonder resultaat. Ze zei dat ik er heel goed aan gedaan had bij haar te komen: ‘Ik ben zelf genezen van mijn hart en ik weet dat ook u genezen zult.’ Ze verwoordde nog een interessante gedachte, die bijna aan woordspel grensde: ‘Het hart wordt doorgaans gezien als de motor (motive) van het lichaam, daarom is het belangrijk na te gaan wat het hart nu precies beweegt (motives).’ Ze gaf me een treatment. In verband met mijn bezoek aan het graf van mama gisteren vroeg ik of de doden iets aan onze gebeden hebben. Ze zei van niet. De overledene blijft zich ook in het hiernamaals ontwikkelen, maar wij hoeven ons daar niet mee te bemoeien. Bij thuiskomst stelde ik Gortsjakov dezelfde vraag en met de hem eigen stelligheid antwoordde hij: ‘Natuurlijk niet.’ Maar ik begrijp het niet helemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten