[Over het overlijden van Gonne]
donderdag 22 januari 1846
Wij sliepen wel wat beter maar toch niet regt rustig. De dag liep onder velerlei bezoek dat wij ontvingen ten einde. De poging van Caroline gelukte uitmuntend. Savonds werd het lijkje gekist en Wijnaends en Caroline bleven daarom nog bij ons terwijl het ons ook overigens niet aan aangenaam Gezelschap ontbrak.
vrijdag 23 januari 1846
Wederom bestendig condoleance visites ontvangen. Smiddags bragt ik eens een half uurtje in den tuin door. Johannes vertrok weder tot onze groote droefheid ook om zijnen wil, daar hij toch niets dan treurigheid had bijgewoond. Savonds bragt ik ons kinderlijkje naar de laatste rustplaats. Griethuijsen en vrouw kwamen te half acht om Romelia gezelschap te houden en ook de goede van Rhijn. Tegen 8 uur kwam Verweij [collega-predikant], dien ik verzocht had mij te vergezellen, en wij stapten spoedig daarna in de koets met het kistje voor ons. Gelukkig mogt ik ook hier kalmte bewaren. Eenvoudig plegtig was in den donkeren avond onze optogt naar het kerkhof en zwijgende zag ik het lijkje (de schelp van het pareltje) voor mijn weemoedig oog in den schoot der aarde nederdalen. Thuiskomende vond ik Romelia nog even kalm en geloovig redeneerende en wij hadden samen nog nuttige en stichtelijke gesprekken. Na een smakelijk avondmaal en een hartelijk gebed gingen wij naar bed, nadat ik nog eerst mijn Dagboek had ingeschreven - Zulke dagen zijn smartelijk maar leerzaam en nuttig.
zaterdag 24 januari 1846
Heden morgen weder een en ander op mijn kamer in orden gebragt. Smiddags met Truitje [zuster] eens gewandeld naar Warnsfeld en onderweg eens op het kerkhof geweest om het grafje te zien. 'Savonds na mijn kaartjes rondgebragt te hebben stil bij elkander. Ik las wat in W in L ['Waarheid in Liefde', een religieus tijdschrift].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten