24 juni 1975
Het is bij ons niet ingeslagen als een donderslag bij heldere hemel. Daniël is mooi, intelligent en charmant. Ook het leeftijdsverschil van negen jaar stoort me niet. Integendeel - door hem voel ik me weer jong.
21 september 1975
Ik weet nu dat ik een baby verwacht - en over een paar weken trouw ik met de vader van het kind.
22 september
Ons huwelijk zal binnenkort plaatsvinden. Alleen de getuigen zullen erbij zijn. Ik weet niet, of we wel zo snel getrouwd zouden zijn als ik niet zwanger was geworden. Ook zonder formaliteiten zouden we wel gelukkig zijn. Natuurlijk hoef ik niet te trouwen, wat een onzin! Maar ik wil dat het kind de naam van zijn vader krijgt. Buitenechtelijke kinderen krijgen in hun latere leven zoveel problemen, dat ik het onverantwoord vind om de baby met de naam Schneider ter wereld te laten komen.
Daniël heeft geen complexen. Hij was mijn privé-secretaris en zal in de toekomst mijn producent worden. We richten een maatschappij op en gaan onze eigen films maken. We begrijpen elkaar, zoals alle andere gelieven elkaar begrijpen. Ik weet zeker dat ik nog nooit zoveel van iemand gehouden heb. Alain? Toen was ik nog een bakvis, hij moest eerst een vrouw van mij maken, en daarbij is wel een en ander kapot gegaan. Het kind zal de Franse nationaliteit hebben. Twee maanden geleden wilden we nog het liefst een jongetje hebben, intussen hellen we meer over naar een meisje. Mijn intussen acht jaar oude zoon David wil liever een zusje! Bovendien is gebleken dat vrouwen het tegenwoordig gemakkelijker hebben dan mannen...
22 oktober 1975
Hij beschermt me en geeft me rust. Hij is precies wat een zwangere vrouw zich zou wensen. Voor alle complicaties heeft hij begrip. En ik wil alles doen om ons kind gezond op de wereld te zetten. In de handen van professor Watteville voel ik me volkomen veilig. Hier zal ik in april ook mijn baby ter wereld brengen. Je voelt je dan weer zo ongelooflijk jong. Een kind krijgen is ondanks alle kleine problemen toch iets fantastisch - voor elke vrouw.
Oktober 1975
Ik kan niet alleen leven, maar ik heb het geluk gehad een man te leren kennen met wie ik me tot in het diepst van mijn ziel verbonden voel. Ik ben zevenendertig, hij maar net achtentwintig. Maar het verschil schrikt me niet af. Hoe ouder ik word, hoe beter ik leer me elke dag bewust te zijn van mijn geluk, te genieten van de mooie momenten van het leven.
19 december 1975
Ik heb koorts, een lichte griep en ben in de vijfde maand van mijn zwangerschap. Ik houd van de stad waar mijn zoon David negen jaar geleden ter wereld kwam. Berlijn is de enige stad in Duitsland, waar ik altijd erg graag gewoond heb.
22 december
Het gaat slecht met me. Ik had me de dagen na mijn bruiloft leuker voorgesteld.
Ik wil alle Berlijners die bij het stadhuis op me gewacht hebben, mijn excuses aanbieden. Maar op mijn trouwdag had ik al koorts. Aangezien ik onder doktersbehandeling was, wilde ik mijn hotel niet verlaten en ben daarom daar getrouwd en niet, zoals de bedoeling was, op het stadhuis.
In september 1976 ben ik twaalf weken in Berlijn om een film te maken. Dan zal ik het allemaal goedmaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten