Victor Klemperer • 10 september 1946

• Victor Klemperer (1881-1960) was een Duitse taalkundige en schrijver, die na de oorlog in de DDR leefde. Zijn dagboeken zijn ook in het Nederlands vertaald.

Dinsdagmiddag 10 september
In de late namiddag werden we zondag per auto opgehaald: pers-feest in de Luisenhof (waar ik onlangs een lezing had gehouden — het mooie uitzicht). Zeer aardige avond — cake bij gruwelijke thee, later goed avondeten, gebraden varkensvlees! Muziek, gezang, cabaret. [...]
's Avonds 11 u. Ik leer Erich Kästner kennen - zeer jeugdig uiterlijk, zeer vriendelijk ongekunsteld, woont als redacteur in München, schijnt in de vijftig te zijn. kreeg veel applaus toen men zei dat hij onder de aanwezigen was. [...]

Zondag 15 september 1946
[...] Na minuit. De hele middag kostte het me om te poseren voor het olieverfschilderij van de rimpelige Arthur Rudolph, dat nauwelijks half afkwam maar goed wordt. Hij zelf praat tamelijk médisant [kwaadsprekend, lasterend] over alle collega's, zijn dikke vrouw, die hem onderhoudt, maakt een uiterst goedmoedige en robuuste indruk en praat met uiterst liefdevol respect over hem. Ze was tijdens de oorlog serveerster, ze heeft nu land gepacht en verbouwt groenten. Tegelijkertijd was Lewinsky er, onveranderd. Ik moet voor hem een attest van de burgerlijke stand in het Frans vertalen, waarmee hij voor zijn in Frankrijk krijgsgevangen zoon de joodse afstamming moet aantonen. Die klus met de vakuitdrukkingen heeft me zojuist van ongeveer 10 u. tot bijna middernacht opgehouden. Gruwelijk, die taalkundige ignorantie van mij. [...]

Dinsdagochtend 17 september 1946
Gisterochtend opname van ons zeer goed gelukte gesprek over 'heroïsme'. Dezelfde dag al om 18 u. zou het worden uitgezonden. In plaats daarvan kwam er een lezing voor de jeugd, die met geplunderde stukken uit ons manuscr. de meest afgezaagde partijfrasen van de SED [Socialistische Einheitspartei Deutschland] om zich heen smeet en daarbij nadrukkelijk deed alsof het een referaat van onze KB-discussie was. Ik telefoneerde met Eva Blank, we waren allebei verbitterd. Ik belde de radio op. Glaser legde uit dat de SMAD ons gesprek had verboden en dat toen Maulthner dit knoeiwerk had gepleegd en gepresenteerd. Ik vroeg of ik Mauthner (de baas daar) kon spreken; hij was onbereikbaar [...]