Vrijdag Toch weer wakker geworden. Ontbeten met bokkepootjes en chocolademelk. Een oude plaat van de Jefferson Airplane en wat gezeur doen de ochtend snel voorbijgaan, 's Middags dient de kruidenbitterfoto gemaakt. Met het model, een mijnheer van gevorderde leeftijd en Ferry en ontwerper naar de Durgerdammerdijk. Door de temperatuur zijn wangen en geest al snel tot natuursteen geworden. Gelukkig is daar de fles genezende alcohol en met kleine slokjes komt alles weer goed. Op de terugweg zie ik bij het Flevopark voor het eerst het joodse kerkhof wat in de wandeling het Jodemanessie genoemd werd. Hiervan moet ik in opdracht van de gemeente zeer spoedig een serie foto's maken. In de galerie zie ik als ik even kom kijken een wat matte Theun en een montere Debbie. We gaan naar de opening in het Stedelijk van een tentoonstelling van Iginio Balderi.
Daar zitten allemaal kennissen en familie van de vrouw van de beeldhouwer die ik nog van heel vroeger ken. De meesten hebben het over voorbije tijden, oud worden en zo. Ze zijn dan ook allemaal oud geworden. Deborah daarentegen is nog heel jong en wil best ergens nog iets drinken. We pikken haar zoontje op en rijden zo het café in. Daar ontmoeten we allerlei glazen drank met welke het best converseren is.
We praten wat we kunnen. Nog even bekijk ik ergens het filmpje over Armando en ga dan goed gekleed naar Betty, want we gaan weer eens naar het Boekenbal. Ze ziet er beeldschoon uit, maar het bal komen we niet in. We zijn te laat. Het is middernacht en nog wat. Dus, in het café aangekomen bestellen we maar champagne om de robe van Betty te rechtvaardigen. Een gesprek volgt; over het verstoppen van gevoelens door en voor anderen en jezelf. Ik ga redelijk vroeg naar huis, denkend aan werk van morgen. Betty is lief.
Philip Mechanicus (1936-2005) was een Nederlandse fotograaf en publicist. In 1974 hield hij voor NRC Handelsblad een 'Hollands Dagboek' bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten