1 Augustus
Nu de fundamenten van mijn gezondheid voor een deel ondergraven en verzakt zijn, denk ik steeds weer aan mijn stil, maar hartstochtelijk verlangen neer te mogen storten met een vliegtuig, gelijk ik dit telkens weer onderging gedurende het laatste jaar tijdens mijn tochten naar Engeland en Frankrijk. Deze zelfvernietigingsdrang is mij zeer eigen en oud als mijn bewustzijn, maar nam met de jaren steeds duidelijker vormen aan, mijn zelfmoordneigingen sublimerend tot bijna zuivere verlangens als een dergelijke Icarische ondergang. Moge ik, als eenmaal Het Ogenblik daar is, even vervoerd en zalig in bliksemsnelle val ondergaan, als ik het mij zo ontelbare malen daarboven in de wolken, in de mist of in een stralend blauwe hemel gewenst en gedroomd heb...
6 Augustus
Zal ik erin slagen, in dit dagboek de griezeligheden te vermijden van de ‘aller individueelste emotie’ enz. -? Zal ik wel voortdurend blijven beseffen, dat mijn ‘ik’ slechts belangrijk is als onderdeel van de strijdende, zoekende mensheid? Ik hoop het - maar het zal zeker een zware dobber zijn, hier theorie en praktijk met elkaar in overeenstemming te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten