zondag 4 mei 2014

Jan Wolkers -- 5 mei 1970

• Jan Wolkers (1925-2007) was een Nederlandse schrijver en kunstenaar. Zijn dagboek van 1970 is te lezen bij Google Books.

DINSDAG 5 MEI 1970
Tweemaal pootpil.
Om half acht wakker. Ik heb gedroomd van een soort academiegebouw. Er was een soort toneelstuk waar Karina een rol in speelde. Ze moest door een jeune premier opgetild worden. Die wreef langs de binnenkant van haar dijen. Uitdagend, want het had niets met het toneelstuk te maken. Ik weet niet eens of het Karina was, ik geloof dat het eerder het meisje van het vliegveld was. Dat voelde ik pas toen er een golf van jaloezie door me heen schoot. Er waren ook ergens een paar kreeftachtige oudoranjekleurige dieren aan het paren. Heel wild en met een angstig makende krampachtige oerdrift ging het achterlijf van het mannetje tekeer. Ze waren niet groter dan twintig centimeter. Ik geloof dat het voor het toneelstukje was. Want toen dat afgelopen was gingen we meteen weer een soort beeldhouwlokaal in (de academie van vroeger) waar ik een haard asvrij maakte (heel lichte as — ik zat hier gisteren met mijn hand in de as te graaien en moest toen denken aan de kooltjes die nog zwart waren die je eruit moest zoeken - ruw aan je vingertoppen) omdat er iemand naakt moest poseren. Toen werd ik wakker. Karina maakte me geloof ik wakker. Daarom heb ik die droom onthouden. Ik zat er middenin. Ik had ook een erectie die half onder de deken vandaan kwam die ze van mijn bovenlijf geslagen had. Ik legde haar hand erop, wreef hem even. Toen kwam ik overeind, ze wilde al met haar reet omhoog gaan liggen. Maar ik liet haar met haar gezicht naar de muur liggen, later meer op haar rug zodat ik haar buik en borsten zag. De nachtjapon lag over haar gezicht. Daarom moest ik weer aan het meisje van het vliegveld denken met dat gezicht waar je je hele leven naar zoekt. Dat ze het net zo goed zou kunnen zijn. En toch had het ook iets met Karina zelf te maken. Met de jongen met wie ze mag gaan naaien. Daarom vree ik haar zo goed op.
's Middags naai ik Karina op bed. Ik geef haar de 'Erotic Art Calendar' van de Kronhausens, met die reproductie van een acht-tiende-eeuwse Japanse prent, waarop een oudere man kennelijk zijn vrouwtje ophoudt voor een jongere minnaar. Hij houdt haar kutje open en met een beetje vreesachtige ernst stopt die jongeman hem erin terwijl het vrouwtje de pik van haar man vasthoudt. Ik keek naar Karina terwijl ze steunend lag te genieten van het prentje en mijn pik. Toen ze klaarkwam zei ze opgewonden, terwijl ze mij de reproductie voorhield: 'Ik heb aan de punt van zijn pik gelikt.' Er zat een natte plek op die plaats op het papier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten