dinsdag, 18 mei 1982.
Vandaag de hele dag in Joseph Goebbels' Dagboek 1945 gelezen, dat ik vorige week op mijn vijfendertigste verjaardag van Gemma kreeg.
Fascinerende lectuur! Het is natuurlijk gek om te zeggen van zo'n figuur, maar ik bewonder hem wel om het feit dat hij ook in de laatste dagen van de oorlog met een ijzeren discipline zijn dagboek bijhield. Ook toen Berlijn aan alle kanten ingesloten was en de oorlog elk moment kon zijn afgelopen, bleef Goebbels dagelijks enkele tientallen bladzijden toevoegen aan zijn immense dagboek dat in 1925 begon. Maar hij begreep natuurlijk toen al de historische waarde die dit dagboek na de oorlog zou krijgen. Elke dag beschrijft hij zeer uitvoerig de steeds veranderende militaire situatie en zijn eigen doen en laten.
12 maart 1945: ‘'s Avonds ben ik verscheidene uren bij de Führer. De Führer maakt een bijzonder krachtige en zelfverzekerde indruk en ook wat zijn gezondheid betreft lijkt hij me in opperbeste vorm te zijn. Ik overhandig hem een exemplaar van Carlyles Frederik de Grote, dat ik nog bezat en waar hij heel blij mee is. Hij legt er de nadruk op dat het de grote voorbeelden zijn, waaraan wij ons nu moeten oprichten en dat onder hen Frederik de Grote de uitzonderlijkste persoonlijkheid is. Wij moeten er een eer in stellen om ook in onze tijd een voorbeeld te geven, opdat latere generaties zich onder vergelijkbare crises en belastingen op ons kunnen beroepen zoals wij ons thans op helden uit de geschiedenis van het verleden moeten beroepen.’
Ik zou natuurlijk dagelijks het wereldnieuws kunnen samenvatten en er mijn visie op geven. Toch is mij dat te onpersoonlijk en niet literair genoeg. Ik streef niet naar eeuwigheidswaarde, maar op zijn minst moet iemand in 1995 toch een indruk krijgen van het turbulente leven van een intellectueel in de tachtiger jaren. Wilt u het Totale Dagboek?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten