In My Own Way, de autobiografie van Alan Watts, lees ik dat je alcohol veel beter rectaal dan oraal kunt innemen. Omdat ik weet dat dat in elk geval voor slaappillen geldt (zetpillen zijn gezonder dan gewone tabletten), ben ik zo gek de proef op de som te nemen. Zo komt het dat Nicole en ik na een gekruide Indiase maaltijd thuiskomen in Emma Gordons flat, met een halve fles wodka om het experiment te beginnen. Nicole giet een groot wijnglas vol wodka via een klysma in mijn anus. Binnen tien minuten is de pijn niet meer te harden. Ik lig te kreunen en te kronkelen alsof blauwzuur in mijn darmen wordt gepompt. De wodka trekt het rectum samen en irriteert het slijmvlies; ik breng een slapeloze nacht door, gevolgd door een dag vol kwellingen, waarbij ik om de tien minuten naar de wc moet - meestal zonder gevolg omdat de diarree door de krachtig samengeknepen anus geen kant op kan. Afgezien van de pijn bloed ik overvloedig uit mijn rectum. Zo word ik beloond voor mijn anale fixatie, die wordt verheven tot een farce. Het duurt achtenveertig uur voor de zaak tot bedaren komt (nota bene: drie dagen later verlies ik nog steeds bloed).Kenneth Tynan (1927-1980) was een Britse theatercriticus en schrijver. Zijn dagboeken zijn gepubliceerd als The Diaries of Kenneth Tynan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten