Woensdag 19 mei 1965Gewoon Doeschka Meijsing zijn. Op school op de achterste bank zitten. Huiswerk maken. Slapen en dromen. Lezen over alles, maar vooral over leven en liefde. Een nieuwe bh aantrekken. Een boek schrijven. Een glimlach opvangen. Mensen haten en liefhebben. Xenophon lezen. Algebra oplossen. Koffie drinken. Ergens naar verlangen. De zon onder zien gaan. Kousen wassen en thee zetten. Dit is leven en ik zal er altijd mee doorgaan. Ik zal gelukkig en ongelukkig zijn, de enige verdeling. Maar één ding is er altijd. Of elke situatie nu ingrijpend zal veranderen, of alle mensen die ik nu ken of liefheb verdwijnen, één ding zal blijven: ik zal nooit klaar zijn, noch met de mensen, noch met mijzelf of met de levende of dode abstracties. En dat maakt het voor mij altijd waard om te leven: ik zal nooit klaar zijn. Niet met muziek, of met kunst, of met mensen. Nooit met leven.
Doeschka Meijsing (1947-2012)was een Nederlandse schrijfster. In augustus verschijnt De dagboeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten