13.3.36. Op 4 Agnes Terrace, Barnsley. Dit huis is groter dan ik dacht. Twee kamers en een kleine voorraadkast onder de trap beneden, 3 of 452 kamers boven. 8 mensen in huis – 5 volwassenen en 3 kinderen. De voorkamer, die de salon zou moeten zijn, wordt als slaapkamer gebruikt. In de woonkamer, ongeveer 4,20 bij 3,50 m, zijn zoals gebruikelijk het aanrecht, de gootsteen en de wasketel. Geen gasfornuis. Elektrisch licht in alle kamers op één na. Wc buiten.
Het gezin. Mr Grey, een kleine, krachtige man van ongeveer 43, met grove trekken en een opgezette neus en heel vermoeide en bleke tint. Hij is vrij kaal en heeft zijn eigen tanden nog (ongebruikelijk bij iemand uit de arbeidersklasse van die leeftijd) maar ze zijn erg verkleurd. Een beetje doof, maar zeer bereid om te praten, vooral over technische bijzonderheden van de mijnbouw. Heeft in de mijnen gewerkt sinds hij een jongetje was. Eén keer begraven onder een lawine van aarde of stenen – geen gebroken botten, maar het duurde tien minuten voor ze hem hadden uitgegraven en twee uur voor ze hem naar de liftkooi hadden gesleept. Hij vertelt dat er geen voorzieningen (brancards enz.) zijn om gewonden weg te halen van de plek waar een ongeluk is gebeurd. Natuurlijk zou er een soort brancard kunnen worden gemaakt die op de rails loopt, maar dat zou betekenen dat in de tussentijd alle kolentransport moest worden gestaakt. Dus gewonden moeten naar de liftkooi worden gedragen door helpers die zich dubbel moeten buigen en maar heel langzaam vooruitkomen. Mr G. laadt de kolen op karren nadat ze zijn uitgehakt – scufting wordt dat geloof ik genoemd. Hij en zijn ploeggenoot worden voor stukwerk betaald, 2/2d per ton – 1/1d de man. Voor een volle werkweek is zijn loon gemiddeld £2-10-0. Zijn inhoudingen komen op 6/11d. Hij werkt in Darton, ongeveer 7 kilometer verderop, en gaat daar per bus heen. Vervoerskosten 6d per dag. Dus zijn nettoloon voor een volle werkweek is ongeveer £2-0-0.
Mrs G. is een jaar of 10 jonger. Een moederlijk type dat altijd aan het koken en schoonmaken is, minder zwaar dialect dan haar man. Twee meisjes, Doreen en Ireen (spelling?) van 11 en 10. De andere huurders zijn een meubelmaker, die werkt aan het houtwerk voor de nieuwe hondenrenbaan en zijn zoon van een jaar of 11, en een professionele zanger die in een van de pubs gaat zingen. Alle grotere pubs in Barnsley hebben bijna constant zangers en danseressen (van wie sommigen heel onzedelijk zijn volgens Mrs G.) in dienst.
Het huis is heel schoon en fatsoenlijk, en mijn kamer is de beste die ik hier in het Noorden heb gehad. Flanellen lakens deze keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten