dinsdag 19 maart 2024

Paul Léautaud • 20 maart 1933

Paul Léautaud (1872-1956) was een Franse schrijver. Onderstaand fragment komt uit Particulier dagboek 1933. Vertaling: Ed Jongma.

Maandag 20 maart — Maaltijd en avond bij M.D. Steeds beter. Ik klaagde over het ongemak van de divan. Zijn overgestapt in haar bed. Ik hoefde haar niet te smeken om zich helemaal uit te kleden. In een seconde volkomen naakt. Maar wat ik niet gedacht had: zij is nog steeds ongesteld. Omdat ik mij erover verbaasde, dat zij niets schijnt te duchten, zei zij dat zij een kleine tampon inbrengt met een desinfecterend middel. Heel onaangenaam om je dat voor te stellen. Ik besluit om haar te verzoeken daarvan af te zien. Doet er niet toe: bij haar niet: kijken, betasten, kussen, liefkozingen, gevoelens - het genot dat de Gesel mij schenkt. Ik kan het verschil samenvatten met de woorden: een bepaald soort stugheid. Zij heeft geen rood haar, maar blond, goudblond.

Donderdag 30 maart — Iets vreemds. Ik heb de avond van de twintigste maart met M.D. doorgebracht. De volgende ochtend merkte ik een licht, ongebruikelijk gevoel in de urinebuis. Zette dat op rekening van haar desinfecterend voorbehoedmiddel. Dan, een paar dagen later, twee of drie keer in twee dagen een heel scherp, branderig gevoel bij het plassen, en alsof er een verstopping zat aan het begin van de buis. Merkte bovendien op, dat er vlekken op mijn hemd zaten. Zette dat op rekening van een beetje etter dat opnieuw in mijn urine zat, net zoals meen ik twee jaar geleden. Afgelopen dinsdag ontvang ik een briefje van M.D. waarin zij mij vraagt haar om 6 uur bij Sainte-Geneviève op te zoeken, dat zij wat problemen met haar gezondheid heeft gehad en dat zij mij iets wil vragen. Ik kon niet eerder dan vanavond naar haar toe. En daar vertelt ze mij dat zij ... in de... gehad heeft, en vraagt of ik van mijn kant niets gehad heb, waarbij ze mij eraan herinnert dat ik haar verteld heb ooit een druiper gehad te hebben, en dat zij zich afvroeg of misschien... Mijn tegenwoordigheid van geest schoot te kort. Ik antwoordde: 'Niets aan de hand,' en als ik iets had, dan ziet een vrouw dat onmiddellijk als ze de man op een bepaalde manier liefkoost, wat zij als juist erkende. Ik ben zelfs vergeten te noteren dat ik een paar lichte bloedsporen aantrof op mijn hemd, toen ik terugkeerde van...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten