• Leo Vroman (1915-2014) was bioloog, dichter en schrijver. In 2006 verscheen zijn Misschien tot morgen. Dagboek 2003-2006.Woensdag 25 februari
4:11 a.m. Er moest blijkbaar een oude vrouw vermoord maar ik wou toch niet meedoen met al die mensen in het donker, gelukkig volgde een Javaans feest, warm en met kleine lichtjes en in de verte wat een gamelan had moet zijn. Soedah, buiten regent het nog steeds maar de Trinity wil niet overstromen, tenminste niet in het donker, en het ijzige Pier One wil niet smelten. Vandaag T's geheugentest, als ik het hare had was ik een knappert. Even een spelletje Shanghai en dan naar bed.
6:16 p.m. T had haar psychologische check-up. We moesten een uur wachten, en de psychologe was vergeten of ze mij of T moest ondervragen en testen. 8 dagen geleden had T haar sonogram, en we hebben nog niets over het resultaat gehoord, het ligt waarschijnlijk ergens in het dikke boek over haar waar nooit een dokter naar kijkt tot we bellen.
Donderdag 26 februari
2:36 a.m. Die psychologe vroeg wat mijn gebied was, ik zei bloed aan oppervlakken, er is een effct naar mij genoemd, en ze riep: Ben jij dat? Of bent U dat, zoiets weet je in het Engels natuurlijk niet.
INHOUD EN OPPERVLAK
Een steen hoewel nog kerngezond
wou weten waar ze uit bestond,
dacht zó hard Meer dan oppervlak
dat zij heus heus in tweeën brak,
dus kregen haar twee oppervlakken
de splijtzucht werkelijk te pakken
en spoedig was zij talloos vele
maar toch nog net geklede delen
Toen zij puur krachten en quraken [?] was
besefte zij haar inhoud pas:
zij was niets dan van die of die
het bijgeloof of de theorie
MORAAL:
Hoop dat het kalfsvlees op jouw bord
jouw theorie of inhoud wordt.
Verder kan ik niet gaan, denk ik. Nog een Klondike of drie en dan naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten