Hans Warren -- 12 november 1954

12 nov. — Bij afwezigheid van Ballintijn heeft een waarnemend hoofdredacteur van de PZC die zijn naam niet noemt en onleesbaar signeert mijn bespreking van Dola de Jongs De thuiswacht geweigerd. Dat is me nog nooit overkomen: 'Niet dat er op Uw recensie ook maar enige aanmerking zou zijn. Die recensie voldoet aan alle eisen, welke daaraan gesteld mogen worden. Maar het besproken boek en bijgevolg ook de recensie bewegen zich in de sfeer van de "lesser way of love", en achter een (rook)scherm van literatuur blijft het grote bezwaar bestaan dat boeken een funeste invloed hebben op jonge mensen, die hun evenwicht nog niet gevonden of ten dele verloren hebben. Mocht U het met mijn afwijzen van deze - en soortgelijke - recensies niet eens zijn, dan verzoek ik U wel na 1 januari a.s. contact op te nemen met de heer Ballintijn', et cetera.
Ik schrijf dit in mijn kamer in Borssele en kijk door beregende ramen uit over de ontluisterde polder.
Ik ben tien november hier aangekomen. Wegens die lezing in Brussel over 'Zeeland, zoals het in de dichtkunst wordt weerspiegeld', waarvoor ik nog materiaal verzamelen moet, om mijn gebit te laten repareren en omdat ons geld opraakte. Al het geld van de reisbeurs is als sneeuw voor de zon gesmolten. Ik dien een reisverslag te fingeren en ik laat zelfs mijn vrienden en kennissen maar in de waan dat ik naar Noord-Afrika ben geweest. Helaas...
Amanda is een haast volmaakt kindje. Mooi, lief, gezond. Ze weegt al zes kilo. Glimlacht en 'praat'. Haar grijze ogen kijken intelligent. Ze lijkt het meeste op mijn moeder. Mabel en ik zouden ons het leven zónder haar niet meer voor kunnen stellen.
Er zou zoveel te noteren zijn over de afgelopen maanden, ik had weinig lust om te schrijven. Zelfs over de hindoedansen van het gezelschap van Mrinalini Sarabhai en de diepe indruk die de godenschone danser Govindan op me maakte - niets. Op Govindan schreef ik een gedicht Govindan danst als tegenhanger van Paul Rodenko's Hima Kesarcodi. Merkwaardig dat de gratie van de hindoedansen binnen zo korte tijd tot twee Nederlandse gedichten leidde.


Hans Warren (1921-2001) was een Nederlandse schrijver. Zijn dagboeken zijn in vele delen gepubliceerd als 'Geheim dagboek'