Daar volgens mij elke ontwikkeling zijn eindpunt pas bereikt heeft met zijn parodiëring, volgt hieruit dat de politiek de parodie is van de ontwikkeling van de wereld -- eerst komt het eigenlijk mythologische (de kant van God), dan het menselijk mythologische (de kant van de mens) en daarna volgt een verwezenlijking van de doelstellingen van de wereld in de wereld (als het hoogste), een soort chiliasme dat echter de politici, die meegesleept worden door abstracte ideeën, zichzelf doet tegenspreken.
Søren Kierkegaard (1813-1855) was een Deense filosoof. Dagboeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten