Dinsdag 30 oktober
Nadat ik de jongens naar school heb gebracht, heb ik eerst een uur rijles. Dat rijbewijs moet er nu maar eens komen, want de reis Culemborg-Nijmegen per trein is behoorlijk lang. Officieel werk ik vier dagen per week en is dinsdag mijn ‘vrije dag’. Maar in de praktijk lukt dat bijna nooit. Ook nu niet want de tijd dringt en die paper moet echt af. Dan krijg ik goed nieuws; ik ben aangenomen als co-editor in chief van The History of the Family: An International Quarterly, een belangrijk tijdschrift op mijn vakgebied. Dit is voor mij een nieuwe uitdaging die ik de komende jaren graag aanga. Een minder leuk bericht is dat het paper dat ik met een collega van de VU ter publicatie had aangeboden, eerst herwerkt moet worden voor men het verder in behandeling neemt. We hadden het paper eerst bij een ander tijdschrift aangeboden maar daar was het na zes maanden nog niet naar referenten doorgestuurd. We nemen nogmaals contact op met het tijdschrift van onze eerste keuze. En dan is het al weer drie uur en ga ik snel de jongens van school halen, naar pianoles met de jongste en vroeg koken om op tijd te zijn voor de voetbaltraining van de oudste. Het lukt me net niet om het paper helemaal af te krijgen, dus ik stuur het zonder conclusies naar de discussiant in de VS.
Woensdag 31 oktober
’s Morgens breng ik de jongens naar school, pak mijn koffertje in en vertrek richting Schiphol. Vanuit de trein regel ik nog snel de ‘fotoshoot’ voor onze onderzoeksgroep die volgende week wordt gemaakt voor een publiciteitscampagne van de faculteit. Ik vlieg samen met Yuliya, een van de promovendi in mijn VIDI-project over de invloed van familie op de daling van het kindertal in Europa vanaf 1850. Yuliya is een antropologe uit de Oekraïne; verder zijn de socioloog Bastian uit Duitsland en de historicus en econoom Paul binnen het project werkzaam. Het werken in een interdisciplinair team is inspirerend en leerzaam. We bestrijken samen zowel de historische als de hedendaagse periode en combineren kwalitatief en kwantitatief onderzoek naar familienetwerken en vruchtbaarheid. Ik had me voorgenomen in het vliegtuig een presentatie te maken voor mijn lezing van zondag, maar de ruimte voor een laptop blijkt beperkt. Luisterend naar muziek, denk ik alvast na over de opzet. Na tien uur vliegen komen we aan in Vancouver. We installeren ons in het hotel en drinken nog een biertje. Als ik terug op mijn hotelkamer mijn mail open zie ik dat onze ingediende paper versneld in behandeling wordt genomen; de editor biedt zijn excuses aan, hij was de paper ‘kwijtgeraakt’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten