• Max de Jong (1917-1951) was een Nederlandse dichter. Zijn dagboeken zijn onlangs gepubliceerd.
Zaterdag 15 oktober
Ben ik nou uitgeslapen of niet?
De fietstas op de fiets gezet.
Een paar uur rondgefietst met dat jasje, waarin ik dansen moet. Stoppen van de motgaatjes is evenwel peperduur - enige tientjes!! Zelf doen met draad van uitgehaalde lappen. De halve Zaterdagmiddag verpest met het opdoen van deze ervaring.
En de andere helft met kop stoten hij Zaterdagsmiddags gesloten zaken. Dat is ook altijd hetzelfde.
Te laat voor vulpen. Maar opeens een blauwgrijze slipover gekocht hij Bervoets - 13.75 - een beetje paarsig maar toch een succes.
Me laten scheren, te laat voor knippen. Hij maakte gebbetjes bij het geldwisselen. Eerst gaf ik een tientje, wou het zo groot mogelijk lenighebben, hij had maar één rijksdaalder, dus 1 riks + 7 guldens + twee duppies. Eén van de guldens wou ik niet hebben, omdat hij gescheurd was, hij wou eerst geen andere geven. Toen wou ik nog een briefje van vijfentwintig + vijf gulden wisselen voor tientjes - ik kreeg tenslotte na enig terugtrekken een twintigje en een tientje. Klopt tenslotte wel: twintigje + tientje + riks + een paar guldens in mijn beurs = ±35.- + slipover (15) = ±5o.- + naaister(7.50) = ±57.50
Vrijdag was ik op een riks na blut, heb toen een cheque van 25 geïnd en 30 salaris geïncasseerd, samen ook 57.50.
Bk.* Buitengewoon vervelend. Die ongelofelijke ouwehoer van een Loek Porselein en die boerenkinkel van een Jan Meier.
Engel vroeg, of ze eerstdaags door mijn raam hijsen konden. Engel gaat 1 Nov. weg!!!!! Er kwam waarsch. op een echtpaar van de overkant, dat 3 mnd. geleden al afgesproken had, de verhuisvergunning al had, en de overname van dat keukentje met Engel al geregeld had, maar msch. wel direct in zou huren, maar er nog niet dadelijk op zou komen. En het kon ook zijn, dat het toch nog atelier werd, maar mevr. Beek zei 'ach welnee, ze kunnen het geld toch niet missen'. Die nieuwe mensen gaan op inblazing van Baars trekken aan mijn tweede kamer.
Voorts komt op het zolderkamertje van de parterre een dienstmeisje voor dag en nacht van het huis.
Dit weekend moet de Zweedse roman af. Me eerst te sabbel gemaakt omdat ik geen potloden genoeg had. Toen ik eindelijk om elf uur 's avonds een reserve-potloodje op de kop getikt had had ik geen lijmpot! Me er uit gered, door het laatste stuk domweg te gaan overschrijven, wat toch wel goed was. Van elf tot twee doorpennend vier blz. gedaan. Morgen zal ik er vijf moeten doen, wil het af komen.
Zondag 16 oktober
Eindelijk eens uitgeslapen, laatste rukje met quies tegen radio.
Rijksmuseum. Daar hing tijdelijk de schoongemaakte familiegroep van Rembrandt uit Brunswijk - prachtig. Een paar uur in het Rijksmuseum gelopen, het zaaltje met de Vermeers is nu leuk, een ontdekkinkje was Vrel, we hebben Tiepolo's en Tintoretto's, verder toch niet veel nieuwe gezichtspunten. V. Heusden gesproken: je krijgt een buik. En dat meisje, ja hoe heet ze, met haar jongen.
Bk.* Bijna niemand. Vervelend. Bert was terug. Trudi ligt opnieuw met haar t.b.c.!! Hij wou zijn boekie terug hebben en wou met me mee, had last van eenzaamheid, maar ik had echt geen tijd.
De Zweedse roman vannacht afgekregen!! Om vier uur lag ik in bed.
* Hij zat vaak in eetcafé De Nieuwe Biekorf, dat vlak na zijn dood is opgeheven. Dat etablissement werd voornamelijk bezocht door studenten, journalisten, halve artiesten en aankomende kunstenaars en schrijvers, onder wie de gebroeders Van het Reve, Corneille, Karel Appel en Hanny Michaelis. De laatste noemde De Jong een aartsquerulant, die ’uit God weet uit welk principe van burgermansverachting nooit anders dan met een lepel at, wát er ook op zijn bord lag’. (Nico de Boer)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten