In de nacht van de 27ste op de 28ste juni
De Kaiserstuhl beklommen. Pad boven langs kasteel dat er nu precies zo uitzag als wanneer ’s avonds de schemering erop neerdaalt. Halverwege de berg de gouden maan die met iedere stap hoger rijst erachter tussen de bomen. Boven bij de toren het kampvuur, de studenten eromheen. Tijdens de klim roept er een: ‘Maak dat je wegkomt, rothond!’ ‘Wat gaan we nu beleven, wie is daar?’ luidt het onverwachte antwoord. Het bleek afkomstig van de zatte F., die het zich makkelijk had gemaakt op de treden. Eenmaal boven: de studenten, in een kring rond het vuur uitgestrekt op de grond; het lijkt wel een roversbende. Nog aardig wat licht, in het oosten morgenrood; de rest van de hemel donkerblauw, de bomen onder ons lijken in elkaar over te vloeien tot één groen veld, zo uitgestrekt als een vlakte. Om kwart over drie de zon. Klein eerst als een kaarsvlammetje. daarna snel wassend. De Kaiserstuhl, 1750 voet boven de zeespiegel, de toren tachtig voet hoog. Er gaat altijd een windvlaag vooraf aan de zonsopgang.
1 juli 1836
Bakker Cappelhof, achter de Breitengiebelstraße recommandeert zich met taarten in uw welwillende aandacht.
De roverhoofdman Evolia en hoe hij verscheurd werd. (Uit mijn kinderjaren.)
Een kever die vannacht om 1 uur, aangelokt door het licht, tegen mijn raam op botste en er koddig op rond begon te dribbelen, deed me er nog eens aan denken hoe amusant het menselijke streven naar waarheid en oprechtheid de Hogere Geest moet voorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten