Youp van 't Hek -- 11 november 1983

• Youp van 't Hek (1954) is een Nederlandse cabaretier. In 1983 hield hij op verzoek van NRC Handelsblad een 'Hollands Dagboek' bij.

Vrijdag
Vroeg op. Om half tien meld ik me op hel impresariaat en praai met Lou de lopende zaken door. Vaak heeft men de indruk dat een impresariaat opgevuld wordt door types met ruiten jasjes en gouden tanden, die met dollartekens in de ogen naar het saldo zitten te kijken. Bij ons is dat niet zo. Het gesprek is (zoals altijd) verre van zakelijk en meer dan plezierig. We zitten artistiek op dezelfde lijn en dat is dan ook de reden dat we al jaren meer dan goed met elkaar kunnen opschieten.
Daarna naar Centrum om mijn toneelstuk 'Gebroken Glas' ie repeteren. Rond lunchtijd een beknopt interview gegeven aan Paul Hellmann (van de NRC). Hij moet een stukje maken voor een in samenwerking met deze krant uit te brengen schoolagenda van de Vereniging voor OKW. Zoals ik vroeger een jaar lang werd geteisterd met Rob de Nijs en Bob Bouber mogen kinderen volgend jaar een heel schooljaar tegen mijn gezicht aankijken. Ik zie al de snorretjes die op mijn foto getekend zullen worden. Vervelende wiskundelessen lenen zich daar uitstekend voor. Naar de platenmaatschappij om de 'Eerste Officiële Nederlandse Echtscheidingselpee' op te halen. Maandag wordt hij officieel uitgereikt. Ik heb er lang aan gewerkt en als je hem dan kant & klaar in handen hebt... leuk gevoel. Toch wel trots.
's Avonds vrij. Eigenlijk moesten we spelen op het congres van de Jonge Balie (500 jonge advocaten in congres en volgens mij moet je denken aan benauwde toestanden als juniorkamers, rotary's of dat soort dingen. Waarom moeten allerlei vakidioten zich altijd organiseren?), maar de voorstelling gaat niet door omdat David & Patrick niet genoeg tijd hebben om het decor op te bouwen. Ze hadden weken geleden al contact met me opgenomen. Ik zei nog dat we ook wel na het diner konden spelen, maar volgens de organisatie bleven er dan maar honderd en ging de rest naar huis.
Daarom heb ik er geen spijt van dat de voorstelling niet doorgaat. Ik heb vroeger te veel gespeeld in situaties waarbij men eigenlijk voor iets anders kwam en ons verplicht mee moest pikken. Die voorstellingen waren nooit echt leuk. De laatste jaren speel ik in de kleine zalen van de schouwburgen en de kleine theaters en al het publiek dat er zit heeft heel bewust een kaartje voor ons gekocht en dat is het beste.
's Avonds gegeten met vrienden. Leuk & lekker.