Maandag
Dit is dan de dag. Ik hoef er hier niet veel over uit te weiden. Het was bijna niet te missen in de media. De proclamatie mochten we inderdaad niet op de deur timmeren, maar het kwam allemaal goed. Ik heb het gevoel dat ik mijn verhaal goed heb kunnen doen. Ik had me ingesteld op kritische vragen van de parlementaire pers, maar het niveau viel me zwaar tegen. Onbenullige, soms bijna lachwekkende vragen: `Waarom wilt u zes uur gymnastiek op school per week en geen zeven?' Wie is hier nu eigenlijk de populist, vraag ik me na een poosje af en verberg mijn irritatie hierover onvoldoende. Ik krijg tenminste een kleine reprimande van Jac die ook aanwezig is en ook Peter Schouten zegt dat ik de `zeurende' verslaggever van De Telegraaf geen sneer had mogen geven. Ik begrijp wat ze bedoelen, maar ik houd nu eenmaal niet van zoete broodjes bakken. De vraag die ik had verwacht (`kan een politicus bevriend zijn geweest met een crimineel als Heineken-ontvoerder Cor van Hout?') blijft overigens uit. 's Avonds race ik van Nova naar Barend & Van Dorp en Met het oog op morgen. Als ik om half twee in bed plof, ben ik niet ontevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten