zaterdag 14 oktober 2017

Paul Léautaud -- 14 oktober 1919

Paul Léautaud (1872-1956) was een Franse schrijver. Hij hield een 'literair dagboek' bij, over alles behalve zijn verhoudingen met verschillende vrouwen, en een 'particulier dagboek', dat juist daarover ging. Dit fragment komt uit Particulier dagboek 1917-1924 (vertaald door Pieter Beek).

Dinsdag 14 oktober. - Vanmorgen was mijn zin om naar P... te gaan behoorlijk afgenomen (regel doorgehaald). Misschien (woord doorgehaald) eveneens het gevolg van de resultaten van vroegere bezoeken aan Madame... ,waarin de verhouding tussen slechte en goede momenten 8 tegen 2 was. Zeker, ons laatste samenzijn was heel prettig... Vanmorgen in de trein heb ik me zelf voorgehouden, hoe dwaas het eigenlijk is, zó warm te lopen voor een ontmoeting met een nog onzekere afloop, wanneer ik hier Albertine heb, die enkel wacht op een duidelijk teken van mijn verlangen en op een beetje meer durf van mijn kant; misschien zou zij zich kunnen ontplooien als een vrouw die me een beetje uit de greep van Madame... kan bevrijden, door haar ongeremdheid en haar hartstocht in de liefde. Maar mijn aarzeling was al vlug voorbij : door een brief van Madame..., die om elf uur aankwam, is 't al heel wat minder geworden. Een hele vriendelijke brief, waarin ze zegt 't helemaal aan mij over te laten om te komen als ik wil, en verder dat ze me vrijdagochtend verwacht, wanneer ik mocht besluiten naar haar toe te gaan. Ze heeft 't ook over mijn laatste kroniek, op dezelfde manier als ze erover met haar man gesproken heeft, maar langer en een beetje duidelijker, ofschoon ze uit niets laat blijken dat ze weet wie mijn verovering, de dame met de volmaakte borsten, nu eigenlijk is. Ze zegt dat 'mijn' schoonheid het misschien niet zo prettig vindt om op een dergehjke manier ten toon gesteld te worden, al is ze nog zo schaamteloos. Toch geloof ik niet dat ze kwaad is geweest over het feit dat ik zó over haar heb gesproken in een kroniek en al die complimenten heb geschreven die ik haar vaak maak, die ze verdient en die ze zo op prijs stelt, over haar schouders, haar borsten en haar absolute gebrek aan schaamte. Enfin, een fijne brief. Mijn groot verlangen heeft me weer te pakken. Ik heb haar meteen een klein briefje geschreven om haar te bevestigen dat ik vrijdagochtend aankom en om te vragen of ze me op de vertrouwde, goede manier wil opwachten als dat kan (in bed). Ik heb mijn verlof met Vallette geregeld. Na het middageten ben ik mijn kaartje gaan kopen en mijn plaats gaan bespreken. Wat zal ik daarginds vinden? Teleurstelling of een goed onthaal? Geluk of verdriet? In elk geval kan mijn verblijf, met alle voorbereidingen die ik voor het vertrek moet treffen (al is 't nog lang geen tijd om weg te gaan) niet mooi genoeg worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten