vrijdag 24 juli 2015

Alma Mahler -- 24 juli 1901

Alma Mahler was in het begin van de twintigste eeuw de it-girl van Wenen. Haar dagboeken over die tijd zijn verschenen als Het is een vloek een meisje te zijn.

Woensdag 24.7
's Ochtends B. Hij zei me dat hij de regen had getrotseerd om nog met me te praten voordat de anderen arriveerden. Daarna waren alle Molls er. Ik speelde quatre-mains met Rudolf - hield de kinderen zoet door hun snoepjes te geven, maakte grapjes, was spraakzaam, kortom - een voorbeeldige meid. Maar nu de keerzijde!
Gretl, Wilhelm en ik gingen wandelen. B. kwam achterop, en bracht me naar huis. We waren alleen... Hij begon lief tegen me te doen. Ik weerde beslist af, ging op de vensterbank zitten. Zei hem dat zijn ogen berekenend, boosaardig en geniepig waren. Dat vergaf hij me niet. 'Ik pas er wel voor op iets uit uw ogen af te lezen. Dan zou misschien nog wel iets ergers aan het licht treden.' [...]
Ik moet zeggen, ik zou zijn vriendschap deerlijk missen. Ik hou niet van hem, zal dat ook nooit doen! Maar zijn aanwezigheid windt me op. Ik zou er veel voor geven als ik het weer in de juiste banen kon leiden. Ik moet tegenover mezelf erkennen dat ik er helemaal alleen voor verantwoordelijk ben dat onze verhouding niet meer zo onschuldig is als tevoren - ik helemaal alleen! Ik heb hem verliefde blikken toegeworpen, liet mijn hand langer dan nodig in de zijne. Kortom, gaf hem te kennen: treed nader. En nu hij nauwer contact met me zoekt, voeg ik hem toe: loop naar de hel. Ik heb er enorm veel spijt van - ik kan het alleen maar herhalen. Waarom ben ik ook zo mateloos zinnelijk? -
Ik hunker naar verkrachting! - Wie het ook is!
B. ben ik kwijt! Hij had een koude, doorborende blik in zijn ogen. Zijn stem was rauw. O - laat dat niet gebeuren! Als Alex het te weten kwam! Ik zou me dood moeten schamen. Hoezeer hou ik ondanks alles van je. Ik voel me onteerd, mijn lichaam is geschonden. In zijn ogen moet ik nu wel een hoer lijken. Kon ik me maar op een of andere manier rehabiliteren!-?



B. = theaterdirecteur Max Burckhard
Alex = de componist Alexander von Zemlinsky, met wie ze toen een verhouding had. Gustav Mahler zou ze drie maanden later pas leren kennen. Ze besloten vrijwel onmiddellijk tot een huwelijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten