Na laatste aanwijzingen over humeuren en smaak van mijn poezen afscheid van de B's. Op mijn departement troosten ze me met mijn leerlingental. Bert Schierbeek had er bij zijn eerste les twee. De week daarop veertien. Word gebeld door iemand van South East Asian Studies. Zijn studenten zijn geïnteresseerd in mijn onderwerp. Maar het gaat nauwelijks over Z-O-Azië, zeg ik. Niet over politiek daar, niet over cultuur of geschiedenis. Alleen maar over schrijven, over eerlijkheid, over historische waarheden en wat de kunstenaar daarmee doen kan en mag. De man wordt steeds enthousiaster en nodigt me uit voor een spreekbeurt.
Ik doe wat schrijfwerk en boodschappen en tegen vijven wandel ik door de Law School, ouderwets Engels van sfeer, naar Dominicks, waar in een zonnige tuin vol bloemen wekelijkse bijeenkomst is van hier onderwijzende buitenlanders. Canadees bier wordt geschonken uit glazen potten. Doordat ik de schuimrand mis, vergis ik me in hoeveelheid en zigzaggend loop ik de 4 kilometer naar 'huis' waar ik wat spaghetti opwarm, eet, en dan nog steeds zigzaggend wandel met Jubilee die blij is dat ik er ben.
Thuisgekomen te loom om te doen wat ik van plan was: van logeerkamer verhuizen naar grote slaapkamer die ik als bedsitter wil inrichten. Gelukkig komt collega van Charley B. langs met vrouw en kinderen. Ik ken hen van een zwempartij op Labor Day. Hij wil me wel rijles geven, maar dan moet ik eerst de knowledge (theorie) halen. Zijn vrouw, Engels, is er ook mee bezig. Als ze weg zijn, begin ik toch maar met kleren en lakens te sjouwen. Dank zij een builtje lavendel, van huis meegebracht, ruikt mijn bed meteen al vertrouwd en gelukkig vind ik slapen het lekkerste wat je in je eentje kunt doen.
De Nederlandse schrijfster Mischa de Vreede (1936) hield in september 1983 een 'Hollands Dagboek' bij voor NRC Handelsblad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten