zaterdag 28 september 2013

Peter Handke -- 29 september 1976

Na een moeilijke nacht de dromen de revu te laten passeren en achteraf het gevoel hebben op een bepaald punt werkelijk lijfelijk in gevaar te zijn geweest

Donder in de morgen: een echt geblaas op het eind, en dan een gebrom, heel dichtbij; dan weer een donderslag, heel lang, die langs de hele hemel gaat - en dan weer terugkomt, omkeert!, en na lange tijd heel ergens anders ophoudt

Tevredenheid: bij een bushalte in de warme zon met een kind op een stoepje zitten wachten

Bij het kinderpartijtje met de beminnelijke, geroutineerde, hun levensspel zo op het oog met vaste hand afwikkelende bourgeois-vrouwen in de tuin: het oude gevoel me in zo'n soort gezelschap uit te sloven, en toch steeds de verkeerde dingen te doen, nodig een handje te helpen, gedwongen vriendelijk te doen tegen deze vreemden en hun voor mij nog vreemdere kinderen, die bij voorbeeld vijandig en stijf op een kluitje zitten of hun schiet- en vechtspelletjes bedrijven, waarbij mijn als afgedaan veronderstelde besef weer bij me bovenkomt tot de lagere standen te behoren, een onterechte parvenu uit een milieu te zijn dat die naam niet eens mag dragen

De onderwijzer wiens kind aan leukemie is overleden, heeft het hele jaar dat de ziekte duurde als hij lesgaf stil gebeden op de momenten dat hij niet sprak


De Oostenrijkse schrijver Peter Handke (1942) publiceerde in 1977 een journaal onder de titel Das Gewicht der Welt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten