• De tweeling Hans en Rob Tieleman zat van 1942-1945 gevangen in een jongenskamp op Bandoeng. Hun dagboek van die tijd is gepubliceerd als Het rattevel.
dinsdag 8 mei
Om 12 uur waren de 4 corveeërs al vertrokken, volgens zeggen om de pakketten te halen. Om 3 uur werden alle B-corveeërs opgeroepen, zodat wij naar de poort renden en daar lagen dan de zo lang verwachte pakketten, open gemaakt en door elkaar gerommeld. Hans en Jan konden direct helpen, ik was te laat en stond dus bij de poort toe te kijken. Het was meer dan erg hoe alles door elkaar gekwakt was. Ik ergerde me dood. Spoedig kon ik ook helpen en zag dat de Jappen af en toe een brok chocola in hun mond stopten. Alles werd van papier, doosjes en omslag ontdaan. Vele jongens snoepten suikerklontjes, zodat ik ook mijn mond ging vullen. Jan en ik bedienden de kazen. Een massa ervan was bedorven. Het was vreselijk om te zien. Sommige blikjes waren kapot en de melk siepelde eruit, andere blikjes waren helemaal gedeukt. Chocolade kapot en verbrokkeld, krenten beschimmeld. De kleren werden op een hoop op de straat geworpen en de witte kledingstukken nog eens extra door het zand gesleurd. 4 grote pakken Old Gold sigaretten werden door de Jap achterover gedrukt. Schoenen werden begerig bekeken. Tondeuses, scheermesjes, scheerapparaten, schoensmeer, kammen, je kon het zo gek niet bedenken of het was erbij. En alles werd onderzocht en van papier ontdaan.
Moe en vervelend gingen we naar de barak. Ik ging daarop eten halen en ontmoette een jongen van Loewoegadja, aan wie ik de groeten meegaf voor ons hele huis in het jongenskamp. Het eten smaakte ons niet zoals anders, vooral Jan niet, omdat hij niet lekker was. 's Avonds na het appèl werd omgeroepen dat enige artikelen uitgereikt zouden worden. Jan, Hans en ik stonden buiten ongedurig te wachten, en ja hoor, eindelijk om 8 uur kwamen ze aan. Het bleek te zijn: 1/4 kaasje, 90 gr. rozijnen, 1 1/2 pak sigaretten, 2 1/5 blokje chocola en een 1/2 stuk zeep. Wij hadden nog een stuk brood gekregen, zodat we deze avond heerlijk brood met kaas hebben gegeten. Een stukkie chocola toe. Het was niet om te vergeten, deze opgewonden stemming.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten