1 Mei 1942
- Jacob gaat nou niet naar den N[oord] O[ost polder], hij blijft in de Peel bij de Grondmij. Nu hoef ik ook niet bang te zijn dat ze hem nog eens ophalen voor 't Oostland. Verbeeld je toch eens zeg! Je kunt tegenwoordig van alles meemaken. We leven toch ook wel in een verschrikkelijke tijd. Nou zijn ze de jongens die in Rijks-betrekking zijn aan 't oproepen voor de verplichte Arbeidsdienst. Den Bisschop heeft 't ons Katholieken echter verboden of we moesten 't eerst met 'n priester overleggen, als er 'n geldige reden voor is. De vorige week heeft de Pastoor dat afgelezen 't was weer 'n echt pittige brief van onze fiere Bisschop. Daar kunnen we met recht trots op gaan. Het is de juiste man voor deze tijd Ja, ons kleine Katholieke volksdeel verzet zich dapper als één man achter onze grote Bisschop. Zoo'n brief kan je weer n's echt moed geven om taai vol te houden en onze Katholieke beginselen met overtuiging te beleven. Op zoo'n manier leven we ook nog weer in 'n mooie tijd. We mogen er nu wat voor doen voor ons Geloof. Vroeger was 't maar sleur en gewoonte Wat hebben wij jongeren nog 'n grootsche taak te vervullen.
Onze Pastoor had 't laatst nog zoo mooi gezegd op de meisjescongregatie. Meisjes denkt er aan, jullie zijt de draagsters van ons H. Geloof in de toekomst. Van ons hangt 't af of er later nog Katholieke gezinnen zullen zijn, vooral van ons, de vrouwen de moeders van de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten