Vrijdag 6 maart 1970
Niets ingenomen.
Gijsbert Versluys drie uur.
Een heel dun laagje sneeuw. Word voor de wekker afloopt wakker omdat ik mijn aars dicht moet knijpen, anders loopt de blubber eruit. Ik heb gisteren twee diarreeverwekkende vermageringspillen geslikt na de opening van de tentoonstelling. En ook nog stiekem in de keuken een blikje schelvislever opgesmikkeld.
Als ik mijn hoofd even buiten het raam steek is er een heerlijke frisse lucht. De zon schijnt koud en feloranje net over een dakrand met priemende stralen over het dunne laagje sneeuw tussen de rozenstruiken. De mussen gaan tekeer en er vallen druppels van de dakgoot.
Alle boodschappen voor weekend in Beethovenstraat. Vertaling H.T. en ander werk naar Almar Tjepkema die het aan Girodias wil laten lezen.
Om drie uur precies komt Willem Bloemena zuchtend binnen omdat Stibbe zelfmoord heeft gepleegd. Hij zegt dat hij dat heeft gedaan omdat zijn vriend Eddy Hoornik dood is. Hij blijft maar zuchtend door het atelier lopen, zegt dat niets meer zin heeft en dat hij het liefst weg zou willen. Maar als even later Gijsbert Versluys komt - een aardige jongeman, ik had een soort grijzende geldschieter verwacht - is hij alles als bij toverslag vergeten. Dan zit hij over geld te babbelen, over contract zus en zo. En als de stemming dan erg vriendelijk geworden is maakt hij er misbruik van door mij te bewegen achthonderd gebonden Rozen van Vlees die ze nog hebben in de boekenclub te stoppen. Die Versluys is een jongen die het boek erg goed gelezen heeft. Ik heb er wel vertrouwen in. We komen tot een afspraak met Paul Verhoeven a.s. woensdag.
's Avonds gaan we naar 'Le clan des Siciliens' omdat Versluys gezegd heeft dat daar een meisje in voorkomt dat een goed type zou zijn voor Turks Fruit.
Na de film even langs Maria om duizend gulden voor maart te brengen. Over roken. Dat als de mensen haar er steeds maar attent op maken dat ze minder moet roken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten