Eleanora Mary d'Anethan • 15 maart 1894

• Eleanora Mary Haggard d'Anethan (1860-?, de zus van de romanschrijver Henry Rider Haggard) was de vrouw van baron Albert d'Anethan, die 17 jaar de Belgische afgezant in Japan was. Mary hield gedurende het grootste deel van die tijd een dagboek bij: Fourteen years of diplomatic life in Japan.

[vertaling door ChatGPT onderaan]

March 15, 1894. — We went in the early afternoon to witness the fencing in the Exercise Hall at the Palace. It was a curious and extremely exciting exhibition. The fencers were dressed in a species of divided skirt, and were protected by helmets, visors, and breast-plates, while the couples facing each other hammered away with all their might and main, using split bamboo staffs for the operation. There were also trials of skill between men with wooden swords and men with staffs and lances. It was very amusing and exciting, and these uncanny-looking objects showed wonderful agility and strength. All the time they were fighting and banging away at each other they uttered the most hideous sounds, a sort of war-cry, which sounds seemed to me far more alarming than the blows exchanged. We were the guests of M. Sannomiya, and Mr. and Mrs. Saxton Noble and Captain Münter were also there. We went on later to call on the ladies of the Palace, as it was their reception day, and all these ladies of the Empress receive together.

15 maart 1894 — We gingen in de vroege middag naar de Oefenhal in het Paleis om een schermdemonstratie bij te wonen. Het was een merkwaardige en buitengewoon opwindende vertoning. De schermers droegen een soort gespleten rok en waren beschermd met helmen, vizieren en borstplaten, terwijl de tegenover elkaar staande paren er met volle kracht op los sloegen met gespleten bamboestokken. Er waren ook vaardigheidsproeven tussen mannen met houten zwaarden en mannen met stokken en lansen. Het was zowel vermakelijk als spannend, en deze vreemd ogende figuren toonden een geweldige behendigheid en kracht. Terwijl ze vochten en op elkaar inhamerden, slaakten ze de meest afschuwelijke kreten, een soort krijgsroep, die mij veel angstaanjagender leken dan de uitgedeelde slagen.
We waren te gast bij M. Sannomiya, en ook de heer en mevrouw Saxton Noble en kapitein Münter waren aanwezig. Later gingen we op bezoek bij de dames van het Paleis, aangezien het hun ontvangstdag was, en al deze dames van de Keizerin gezamenlijk gasten ontvingen.