Zaterdag 11 februari 2012
Geur
Als ik weer thuis ben na een ziekenhuisbezoek, vind ik de geur van de pleister op de plek waar het infuus heeft gezeten onverdragelijk. Ellendig en doodmoe op de bank, maakt die geur me bijna woedend. Gistermiddag ook. Laatste keer in AMC, ik ben overgestapt naar andere oncoloog in ander ziekenhuis. Ik was zo moe. En ik had buikpijn die maar niet weg ging, en zo erg was dat ik alleen maar wilde slapen – maar dan wel zonder dat vieze geurtje. Om acht uur lagen we met zijn vieren in ons grote bed (Swip was uit logeren), rijkelijk besmeerd met Rituals eucalyptus massageolie en VapoRub, om ieder zweempje ziekenhuislucht te verdoezelen.
De geur van de kindertjes toen ze klein waren, melk en honingkoekjes, kan ik me precies herinneren, maar ik zou hem zo graag weer eens ruiken. Of de geur van Klaas in zijn nek, toen ik voor de eerste keer naast hem wakker werd.
Vandaag hoorde ik van een familielid dat ik in 30 jaar niet heb gesproken, dat ik toen ik een peuter was dagelijks bij mijn opa en oma in hun wasserij afgeleverd werd. Ik zou kunnen zeggen, dat ik tegelijk met de vuile was werd gebracht, maar dat weet ik niet zeker.
Ik stond daar in een box tussen de reuze wasmachines en de pakken wasmiddel op muziek van de radio te dansen. In de kast heb ik nog een houten kleerhanger met het opschrift 'Tel. 741259 - Chem. Wasserij "Moderna" - Sumatrastraat 216, Amsterdam'.
Ooit heeft een dj na een optreden van ons bandje een poging gedaan mij te versieren; hij schreef zijn telefoonnummer en adres op een bierviltje. Het adres was hetzelfde als dat van wasserij Moderna. Ik vond het onfatsoenlijk in te gaan op avances van iemand die in de oude wasserij van mijn grootouders woonde – al speelde het zeker ook een rol dat ik de dj in kwestie een vreselijke druiloor vond. En dat hij de verkeerde aftershave gebruikte.
Chem. Wasserij Moderna: het verklaart wellicht de gelukzalige opwinding die ik nog steeds heb het bij het openen van pakken wasmiddel, en zelfs mijn plezier bij het doen van handwasjes op vakantie. Of het verheerlijkt rondlopen in de mega-supermarkten met een overdaad aan merken, varianten en geurtjes die de wasmiddelenfabrikanten maken. En dan mijn absolute favoriete geur Savon Marseille inslaan. Misschien was dat wel het huiswasmiddel van stomerij-wasserij Moderna, en heeft die geur zich diep in mijn olfactorische geheugen gegrift.
Niet zolang geleden pakte ik een handdoek uit de vakantiekast en rook er aan; het wasmiddel uit Spanje! Ik was weer in Cáceres, in de gammele washokken, naast twee Spaanse vrouwen shirts en onderbroeken aan het wassen in de brandende zon, en het maakte niet uit dat ik kletsnat werd en dat op de hand wassen op een ribbelbord eigenlijk rotwerk is. Volstrekt gelukkig tussen het natte, schone wasgoed. Hoe simpel kan geluk zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten