• De Nederlandse Lidy Haremaker (1905-1984) hield in 1921, 1932 en 1944/1945 een dagboek bij.
4. Woensdag.
Leslie tamelijk vroeg, zoodat ik hem buiten, in het voortuintje, 2 uur lang les heb
gegeven over phonetiek. Mijn leerlingen kwamen niet, dat was wel weer rustig.
‘s Avonds gezellig naar Zarli, waar Leslie in een zeer dolle, overmoedige bui was,
voor zijn doen, vertelde erg leuk over het zangfeest in Wales o.a. Zarli liet zijn boekje
zien v. Eng. en ik moest het Leslie uitleggen, die me vroeg of we nu eigenlijk op visite
waren of dat het een les was, want hij had er schoon genoeg van. Hij kreeg een heel
pak muziek mee voor hem en Pip, wat hij heel gelukkig meenam, met zijn viool erbij.
5. Dond.
Zou hij ‘s middags naar de stad gaan om boodschappen te doen en dan wou hij ‘s
avonds spelen. Ik vroeg hem echter mee te komen naar de Winte’s, daar ze al lang
hem graag weer eens wilden ontvangen. Dat heeft hij tenslotte gedaan, en ook een
les bijgewoond van Cardiet Verstege, een beginneling. Dat wou hij graag. Meteen
kwam hij vertellen dat hij a.s. Woensdag al op de boot naar Eng. zal zitten, Dinsdag
vertrekt, dus allerlei plannetjes voor volgende week kunnen niet meer doorgaan. Na
ons bezoek aan de Winte’s hebben we thuis zitten praten, pa was al naar bed, na
zijn 1ste vischdag bij Thierry. Ik vroeg hem eindelijk wat nu al dagen lang zwaar
woog, of hij naar een baantje voor me uitkijken wou. Het kwam zoo uit. Hij praatte
met me , over me, met zooveel waardeering, en zei me, dat hij me zonder te vleien,
de intelligentste vrouw vond, die hij in zijn leven had ontmoet, en dat hij door zijn
zakenleven veel menschen had leeren kennen. Dat ik een groot gebrek had; en leed
aan een minderwaardigheidscomplex. Hij vroeg me wat voor soort werk me
aanstond. Dat is ook nog een moeilijkheid. Tot hij sprak over een receptionist in een
hotel. Dat lijkt me wel leuk. Enfin; hij zou “ feelers” uitsteken in Eng. en er met zijn
vrouw over praten, wat het beste zou zijn. En verder zei hij, als zijn komst hier alleen
maar dit nuttig effect had gehad, dat ik een kleine vonk van hem had overgekregen
om mijn gevoel van eigenwaarde omhoog te brengen, dan achtte hij zich voldaan. Ik
heb hem op mijn beurt verteld dat zijn vriendschap voor mij van onschatbare waarde
is geweest, alleen al als vriendschap. Ik had hem eens verteld dat ik nog nooit een “
friend” had gehad, wat door hem werd begrepen dat ik noch vrienden noch
vriendinnen had gehad tijden lang. Een “friend” staat in Eng. voor beide sexen. Ik
bedoelde echter, op zijn Hollands: een “ vriend”. Ik kwam er toen op terug en vertelde
hem, dat ik omgekeerd voor zijn persoon en intelligentie en capaciteiten het grootste
respect had, en dat ik nog nooit een man mezelf zoo heb doen leeren kennen, omdat
het in den regel not “ worth while the trouble” zou zijn geweest. Velen begrijpen er
immers toch niets van, van jezelf, alleen iemand die even intelligent en gevoelig en
alg. ontwikkeld en in verschillende richtingen begaafd, voelt je aan.
Wat is een vrouw rijk, die zoo’n man heeft. Hoe dikwijls moet ik dat bedenken. Het
was al bijna 12 uur toen hij wegging. Ons afscheid van dien avond zal ik nooit
vergeten. “ Als ik aan je denken zal, dan zal ik in de eerste plaats denken aan “ good
Lidy”. Leslie is de liefste, zachtste mensch die je je bedenken kunt, verder een sterke
persoonlijkheid, die je weinig in je leven tegenkomt.- En dat was Donderdag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten