Journal III van Green valt erg tegen; Birds of the night gelezen als onderdeel van mijn literatuur voor mijn eigen uilenboek, dat toch ook wel Nachtvogels zal moeten heten. Geschokt door het feit dat fotograaf Eric Hosking een oog verloor door een aanval van een bosuil. Ik zal me nog geducht in het leven van de uilen moeten verdiepen en al mijn eigen waarnemingen op moeten zoeken. Half augustus moet mijn tekst klaar zijn, dan krijg ik f 1500.—. Zoals altijd verdien ik veel meer met schrijven over de natuur dan met belletrie...
Aan de dijk Jaap Risseeuw teruggezien. Of het nu aan het licht lag, zo sterk en voorjaarsachtig, maar hij zag er zeer banaal uit. Ik had een leuke herinnering aan onze ontmoeting in Goes, de voorname neus, de in 't kunstlicht prachtig lijkende ogen. Nu zat die neus onder de zomersproeten, de ogen leken leeg, het haar was fatterig gekruld en hij had een protserige das aan, met speld uiteraard, en een erg blinkend vliegtuig op zijn revers. Nee.
Gister in een boekhandel een bloemlezing opengeslagen, Levende dichters of iets dergelijks. Natuurlijk in de index gekeken, jawel, Warren, Hans, pagina zoveel. Iedereen stond er overigens in. Het liet me koud, ik heb het boek niet gekocht.
Trakl leert me de Duitse taal die ik wel goed beheers, maar haat, liefhebben. Zijn gedichten ontroeren me tot huiveren. Ik ken weinig werk zo tragisch, sterk, zuiver, zo op de grens van schemerleven en droom, van dood en slaap. Zijn Duits is een andere taal.
Helaas, ik schrijf zelf vrijwel nooit meer een gedicht. Af en toe komt er een regel, en dan geef ik het op. Ik wacht met angst en een zeker verlangen op het ogenblik dat ik helemaal niet meer schrijven kan. Wat een rust!
Hans Warren (1921-2001) was een Nederlandse schrijver. Zijn dagboeken zijn in vele delen gepubliceerd als 'Geheim dagboek'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten