maandag 1 oktober 2012

Bart Vos -- 2 oktober 1982

Zaterdag, 2 oktober 1982. 22.30 uur. Kamp 3

Gedonder. Tijdens het ontbijt vertelt Johan me dat hij eenmaal hoog op de berg met Ronald alsnog het oorspronkelijke plannetje wil uitvoeren.
‘Bart, het is toch alleen maar in ieders voordeel als wij tweeën de top halen en de expeditie slaagt.’
‘Maar we hebben in het basiskamp toch wat anders afgesproken.’
‘We benadelen toch niemand en als ons wat overkomt - niemand hoeft mij te redden.’
Ronald zit ernaast en zegt niets. Ik slik en als ik Johan vraag dit aan Xander te vertellen, haalt hij alleen zijn schouders op.
Later, als ik met Gerard J buiten zit te kijken naar Mathieu en de dragers die stroef naar Noord-Col stijgen, vertel ik hem van Johans plan. Gerard kent hem immers het best en als Johan meent wat hij zegt en ik mijn mond houd, kan alleen aanhoudende storm ellende voorkomen. Gerard is boos: ‘Vorig jaar heeft hij die expeditie in India ook al verziekt door er alleen vandoor te gaan.’
‘Wat moeten we doen?’
‘Ik praat wel met Johan en als dat niet gaat, dan maar naar Xander.’
Als we na het eten met zijn allen in de grote tent thee drinken, vraagt Gerard aan Xander of hij op de hoogte is van Ronald en Johans plan om er vandoor te gaan. X is met stomheid geslagen en er ontstaat een discussie die zich concentreert op wat ze gisteren na hun afdaling hebben beweerd.
Johan zegt dat ze tijdens hun rustperiode wilden proberen de top te bereiken en dat ze niemand voor de voeten zouden lopen. Als Ronalds mening gevraagd wordt mompelt hij dat het ongeveer klopt, maar dat het zwaar overdreven wordt.
‘Bovendien, Gerard van Sprang weet er toch ook van alles van.’
We worden nijdig. Johan had al gezegd dat Xander op de hoogte was en dat blijkt niet zo te zijn, nu dit. We zijn het zat en Mathieu stelt voor dat Ronald en Johan afdalen. De meesten kunnen zich erin vinden, maar Xander wil eerst nog overleggen met Han en Gerard van S. Het hele gedoe zou hen als topteam het meest benadelen.
Xander pakt de walkietalkie en roept het basiskamp op: ‘De mening van de hier aanwezigen is dat expeditieleden die zich op deze manier gedragen en zich buiten de plannen stellen, beter naar basiskamp kunnen terugkeren. Over.’
Na een lange stilte komt er antwoord: ‘Ik vind dat iemand die zich helemaal naast de expeditie plaatst er beter uit kan stappen,’ zegt Charles. Han wil zich niet uitspreken, omdat hij te veel belangen heeft als topbeklimmer en Gerard van S vraagt zich af of de expeditie zonder Ronald en Johan te zwak wordt. Kortom: ‘We verwachten, Xander, dat jij een beslissing neemt. Over.’
Verlamd zitten we naar elkaar te kijken. Van ons topteam is dus ook al geen grote helderheid gekomen en stemmen over wel of niet eruit gooien wil niemand.
Terwijl de anderen praten, vertroebelen mijn gedachten: stel dat het mooi weer wordt, dan krijgen we vleugels en is iedereen nodig om Han en Gerard te lanceren. Dus ook Ronald en Johan. Oh nee, want dan gaan ze er juist weer vandoor. Maar wat geeft het ook, want wie weet halen ze de top en het zal niet de eerste expeditie zijn die zo slaagt. Dus laat ze maar. Nee, dan hadden ze hun mond moeten houden, want als we ze laten gaan dan zijn zij de topkandidaten en niet die twee beneden en dat kan weer niet. Dan wordt het het Wilde Westen.
De spiralen waarin ik denk worden steeds wijder. Dan hoor ik Ronald zeggen dat het verwijt dat hij geniepig is geweest niet fair is, want hij heeft toch alles met Han en Gerard besproken. Weer rolt hij de bal naar de anderen.
Xander roept het basiskamp op en Gerard antwoordt dat er met hem alleen schertsend over gepraat is. En Han?
‘Met Han is daar niet over gesproken. Over,’ klinkt Hans stem gedragen door de walkietalkie.
Als de discussie verdergaat verwijt ik mezelf de hele zaak aangezwengeld te hebben. Is deze situatie niet veel rampzaliger? Vanmiddag was het zo helder. Ook de oplossing: weg met die twee. Nu klotst alles weer. Boos kruip ik in mijn slaapzak en probeer met lezen mijn hoofd te ordenen.
23.45 uur. Het is helder buiten. En sinds tijden is er geen wind. Voor we uit elkaar gingen zei X dat hij verwacht dat Ronald en Johan hun excuses aanbieden en verder loyaal zullen meewerken en dat alle anderen dit accepteren. Morgen beslissen we over Ronald en Johan.


Bart Vos (1951) is een Nederlandse bergbeklimmer. Zijn Himalaya-dagboek bevat dagboeken van drie beklimmingen in de Himalaya.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten