Zondag 22 november [1981]
Gisteren hebben in Amsterdam 350 000 mensen gedemonstreerd tegen nieuwe kernwapens in Europa. Een indrukwekkende manifestatie van eensgezindheid over de mening dat het uit moet zijn met de wedloop in kernwapens. Moge het helpen. Er zijn een hele serie van dit soort manifestaties geweest in Europese hoofdsteden. Deze, aan de vooravond van de besprekingen in Genève, was de grootste. Het virus van de Hollanditis verspreidt zich hoe langer hoe meer. Mooi is dat.
Vannacht om halfdrie ging de telefoon. Ik nam hem slaapdronken op. Iemand meldde zich als dokter Verlaar, Anthonius Ziekenhuis in Utrecht. Ik moest niet schrikken, maar mijn vrouw was daar net met een hartinfarct binnengebracht, en of ik maar meteen wilde komen. In mijn slaapdronkenschap dacht ik dat ik in Den Haag overnachtte en het duurde minuten voor ik besefte dat Alexandra zich, gezond en wel, met mij in hetzelfde vertrek bevond. Minstens een uur lang daarna heeft mijn eigen hart gebonsd als een bezetene. Is dit de manier waarop Nederlanders proberen om via een hartinfarct van hun politici af te komen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten