maandag 25 mei 2020

Klaus Mann • 26 mei 1940

Klaus Mann (1906-1949) was een Duitse schrijver. Zijn dagboeken uit de periode 1933-1949 zijn uitgegeven als Opgejaagd, gedoemd, verloren (vertaald door W. Hansen).

New York, 26 mei 1940
Zo-even is er een goedmoedige Wener bij me geweest, hij heet Sorell, om de lijnen van mijn hand te bestuderen, te analyseren, er karakter en toekomst uit te lezen. Zwarte afdruk van de handpalm gemaakt. Eigenaardig gecompliceerd landschap van het lot. Hij doet nauwkeurige metingen, gebruikt instrumenten, deels een buitensporig nauwgezette manicure, deels mathematicus. En toch ook weer de oude zigeunerin, die orakelt: ‘En voor mij de dood...’
De honderdduizendvoudige dood in Europa. De kolossale nachtmerrie van die vernietiging. Hoe al onze voorspellingen gruwelijk reëel werkelijkheid worden... En het was zo weerzinwekkend eenvoudig om te voorspellen... Maar nu is het heel moeilijk geworden. Het kolossale zwevende van het gehele noodlot. Geloof in plaats van berekening (religieus moment in ieder vertrouwen. ‘Overwinning van het goede.’)... Niettemin het kwellend nauwkeurig volgen van alle veranderingen en zwenkingen van de fronten in Parijs en Londen (Gamelins val, het enorm imposante, doodserieuze zich-beheersen van Engeland. De grote verschrikkingen in Vlaanderen, Boulogne, Calais.). (En de individuen. Arme Landauer.) Uitvoerige discussies. Een halve nacht heel geprikkeld gepraat met E, Liesl en Gumpert over het probleem van de communisten. E en G. radicaler jegens hen dan Liesl en ik. Alles behoorlijk scherp en onvruchtbaar. Ik ben, au fond, dezelfde mening als E toegedaan, alleen met een sterker bewustzijn van de moreel-politieke gecompliceerdheid van de situatie, minder militant emotioneel.
In dat verband besluiten we uit de schrijversvereniging te treden (onmogelijkheid tot enige solidariteit met de communisten). Gisteren gewerkt aan een verklaring voor de collectief geplande uittreding.


• Klaus Mann (1906-1949), schrijver van Mephisto en zoon van de beroemde Thomas Mann, leidde een rusteloos, door drugs en doodsdrift bepaald bestaan. Zijn dagboeken bevatten in telegramstijl gestelde verslagen en gedachten tegen de achtergrond van de roerige wereldgebeurtenissen van voor en na de Tweede Wereldoorlog. Hij pleegde zelfmoord in 1949.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten