Hedendaagse aspecten van de aanhoudende jeugd. Op veertig-, vijfenveertig- en zelfs vijftigjarige leeftijd kleden we ons nog steeds in jeans en een jack in fluo-kleuren. Toch is de tijd niet blijven stilstaan en opeens hebben we een bril nodig. Zodat we er in onze kleding van twintigjarigen niet jonger uitzien, maar juist te snel of te vroeg oud geworden: een leesbril op een glad, gebruind gezicht.
Terugkomen op Simon: het begin construeren uitgaande van dingen die successievelijk in elkaar grijpen totdat de werkelijkheid bloot komt te liggen (de twee mannen die tegelijkertijd doodgaan). Buiten de regen op de naakte stam van de kastanjebomen. Dan niets meer. Daarna het voormalige eerste hoofdstuk; en Simons hele leven als een mythe, een initiatie, een reeks beproevingen, een leertijd, voor niets, voor niemand, omdat niemand er iets van weten zal. Maar op een ander niveau, onzichtbaar, ja: alles is volbracht.
En het platteland waar hij zich dacht terug te trekken: braakland, bouwterreinen, en de TGV of een nieuw Disneyland in de buurt van het graf van Péguy in Vïlleroy.
26 januari
Kierkegaard (Het een of het ander) over verveling (ik kan het citaat niet meer vinden) en melancholie: 'Melancholie is een zonde, het is een zonde instar omnium, het is de zonde van het niet oprecht en van ganser harte willen.' Maar ook: 'Melancholie is geen slecht teken, want in feite vallen slechts de meest begaafde temperamenten eraan ten prooi.' Ach, was dat maar waar!
Na dat soort lectuur slaap ik vaak als door de bliksem getroffen in, in slaap vallen alsof je de genadeslag hebt gekregen, alsof je veroordeeld bent, je doodvonnis is geveld.
Danièle Sallenave (1940) is een Franse schrijfster en journaliste. Gepasseerd station bevat dagboeknotities uit de periode 1990-1991.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten