Tien uur vijftien op weg.
Bomen, kleuren, prachtig.
Bomen kleuren prachtig.
Onderweg mooie oude huizen, leven zoals toen. Hoe zou dat zijn, of zijn geweest? M. en ik dolen samen door doolhof van radiostudio, vinden de desbetreffende. We gaan de lucht in. Kriebel in keel wordt kikker, en praat... nou ja. Lunch, we bespreken de kritieken [van Ademloos]. Ze lokken uit... Ik moet naar buiten, loop regelrecht naar Hema met wat geleend geld waar ik de gekste dingen zoek en koop. Waxinelichtjes met folie, theedoeken, een breiboek, en dat alles mee naar L.A. (USA). Lig even later in houdgreep midden in Kalverstraat, uitgevloerd door J. Kraay jr., twee grijnzende gezichten... herinnering. Mijn koopwoede duurt voort. Beslis voor nieuwe broek, en sweatshirt met wat leer. Dit alles voor foto bij dagboek. Ik reken af... één betaalcheque is te weinig. Spring op de tram naar afspraak met V.M., prima fotograaf; blijkt om foto van m'n gezicht te gaan.
Zie 's avonds Joop Admiraal met z'n Moeder in Kleine Komedie; wat 'n moed, wat 'n fantastisch vak als je 't zo mag zien. Kippevel aan het eind.
Monique van de Ven (1952) is een Nederlandse actrice. In 1982 hield ze op verzoek van NRC Handelsblad een 'Hollands dagboek' bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten